Grzybki dziadunia pieprzone Rosatim

Radca Krach w zagęszczającej  się atmosferze wilgotnego sierpnia zdobył się na odwagę opowiedzenia anegdoty, którą zabarwił poczuciem humoru z Wysp Brytyjskich.

- Pani Zofia - rzecze tedy radca Krach - była nieocenioną miłośniczką smaku grzybów z naszych puszcz i lasów. Młodszą będąc, choć kobiecie wieku się nie wypomina, potrafiła wielokroć tucholskie i nadnoteckie ostępy przemierzać z koszykiem na przedramieniu i ostrym nożykiem w ręce, aby upolować, jeśli nie rydze, to wykwintne koźlaki, dorodne borowiki i ciemnogłowe podgrzybki. Obecnie, gdy zdrowie pani Zofii na grzybobrania nie pozwala, udała się do jednego z marketów, gdzie urzekł ją słoiczek o nazwie "Grzybki Dziadunia". Zakupiwszy tenże, wróciła do domu, sporządziła przedwieczorny posiłek, a jużci, że zakupionymi grzybkami, jako ową wisienką na torcie.
Rankiem, sąsiadka która zwykła towarzyszyć pani  Zofii w wyprawie do kościółka na mszę poranną, znalazła naszą miłośniczkę grzybów martwą. Dokładne badania wykazały, że sprawcami śmierci denatki są sromotnikowe muchomorki nieobecne w otwartym słoiku, a już w żołądku kobiety.
W sprawie tej wypowiedział się publicznie jeden z autorytetów, który winą za zejście pani Zofii obciążył tragicznie zmarłą, jako że to ona sama dokonała zakupu, a tym samym wyboru, czym pragnie raczyć swoje podniebienie podczas kolacji.
Otóż - drodzy państwo - niesłychana ta historia jako żywo przypomina mi wczorajszą wypowiedź znanego propaństwowca Rosatiego ... że przytoczę słów parę:  

"Państwo nie powinno płacić za Amber Gold - uważa Dariusz Rosati (PO), szef sejmowej komisji finansów publicznych. Odniósł się w ten sposób do zapowiedzi, że osoby, które straciły na "złotych lokatach" chcą pozwać państwo za zaniechania państwowych instytucji wobec spółki Marcina Plichty. - Odpowiedzialność za lokowanie pieniędzy musi spoczywać na osobie, która te pieniądze ma - powiedział w TVN24 Rosati."

Uważacie państwo! Tak jak lokowanie pieniędzy spoczywa spoczywa wyłącznie na obywatelu i państwu nic do tego, tak i nieszczęsna pani Zofia sama sobie winna, że zamiast pasztetowej lub smażonej pangi, zachciało się jej grzybków z polskich lasów.

Wbrew pozorom ta nasączona angielskim humorem historia - ciągnął radca Krach - i te grzybki, więcej niż niejadalne, i te lokaty, mające przynieść zysk, to tylko pewien sygnał, symbol, który każe nam się zastanowić nad tym po co komu państwo jest potrzebne. Bo państwo z jednej strony ma swoje prawa, ma konstytucję, która coś tam zapewnia swoim obywatelom. Zapewnia coś takiego, że nie wprowadza do publicznej sprzedaży towarów, które pod etykietą przysmaku niosą natychmiastową śmierć; zapewnia to, że jeśli pracujesz - dostaniesz za pracę zapłatę, jeśli pożyczysz komuś na umówiony procent określoną kwotę, uzyskasz swój kapitał o ten procent powiększony. Z drugiej strony jednak ma państwo takich swoich przedstawicieli, których psim obowiązkiem jest stać na straży prawa, a jeśli prawo jest niedoskonałe - poprawiać przepisy, a jeśli ktoś wbrew prawu działa - ścigać i do kryminału wsadzać. Bo państwo jest dla obywateli, nie dla wybranych Rosatich, na których właśnie spoczywa obowiązek, aby prawo było przestrzegane.