KARTKA Z KALENDARZA - 04.04.2023

 

Kartka z kalendarza na 4 kwietnia 2023 roku

94 dzień roku 14 tydzień roku

Wtorek

Imieniny dzisiaj obchodzą: Benedykt, Izydor, Wacław oraz Adelajda, Ambroży, Józef, Platon, Teodulf, Wyszeniega, Zdziemir, Zdzimir

Przysłowie na dziś:

„Na Świętego Izydora dla bociana pora”

Słońce

Świt: 05:26

Wsch. Sł.: 06:01

Zenit: 12:38

Zach. Sł.: 19:16

Zmierzch: 19:51

Cytat dnia:

„ Młodość jest szczęśliwa, ponieważ ma zdolność dostrzegania piękna. Kto zachowuje zdolność widzenia piękna, nigdy się nie starzeje ”

Franz Kafka

Tego dnia, 4 kwietnia 1774 roku w Londynie zmarł Oliver Goldsmith - irlandzki lekarz i pisarz [ur. 10 listopada 1728 w Elphin]

Poniżej początkowy fragment poematu Oliviera Goldsmitha WIEŚ OPUSZCZONA w tłumaczeniu Ludwika Kamińskiego

WIEŚ OPUSZCZONA

Wsi rozkoszna! nie miały równej nasze niwy,

Gdzie był pasterz przy zdrowiu w dostatkach szczęśliwy,

Którą Wiosna najpierwszym ozdabiała kwiatem,

Gdzie zieloność niechętnie uchodziła z latem;

Wy słodkiej niewinności przyjemne murawy!

Gdzie jeszcze dziecko, wszystkie lubiłem zabawy.

Jakżem często kwieciste łąki te przebiegał,

Gdziem w mierności najtrwalszą szczęśliwość postrzegał;

Nieraz mnie rzecz najmniejsza z osobna bawiła:

Rola dobrze uprawna, lub chatka pochyła,

Ów młyn którego strumyk ten obracał koła,

Na bliskim wzgórku wieża skromnego kościoła,

Te siedzenia, co Lipy cień pokrywał świeży,

Świadki rozmów staruszków, miłostek młodzieży.

Jakże byłem wesoły, kiedy dzień nadchodził,

Który zabawą prace tygodnia osłodził,

A młodzież wiejska wolna od pługa i radła,

Pod rozłożystym drzewem do zabaw zasiadła.

Rozliczne gry natenczas tam widzieć się zdarzy,

Ubiegają się młodzi, gdy się patrzą starzy.

Już to na miękkiej trawie biegają w zawody,

Okazują swą zręczność i siły dowody;

Gdy niesmak w powtarzanych zabawach powzięli

Zaraz nowej uciechy szukają weseli.

Chciwa niewinnej sławy tańczy skoczna para,

W zawody jedno zmęczyć drugiego się stara:

Pasterz którego ręka usmoliła cudza,

Nie wiedząc, wszystkich śmiechy przytłumione wzbudza.

Tam dziewczyna spogląda na kochanka bokiem,

A matka ją grożącym napomina okiem.

Te zabawy, Wsi luba! wdzięki twe przynoszą,

Ich kolej samą pracę zrobiła rozkoszą,

Nimi się twe ustronie weseliło nieraz,

Te były wdzięki twoje.... Już ich nie ma teraz....

Piękna Wsi ukochana! ozdobo tej ziemi,

Zginęły twe zabawy wraz z wdzięki twoimi.

Wszystko niknie pod ręką tyrana zbrodniczą,

Łąki twoje zostały tylko smutną dziczą;

Całym krajem Pan jeden rozrządza do woli,

Wyrzut twej ziemi widzę w półuprawnej roli,

Ten strumyk, który słońca był zwierciadłem jasnym

Ścieka teraz w zaroślu korytem zbyt ciasnym.

Huczące w samotności przeraźliwe Bąki,

Strzegą pilnie gniazd swoich wśród ponurej łąki;

Czajki teraz zwiedzają przechadzki odludne,

A przykry odgłos wrzaski ich powtarza nudne.

Owych miłych szałasów, smutne widzę szczęty;

Zbutwiały mur się wali trawą zarośnięty.

A uchodząc z przestrachem przed niszczącą dłonią

Syny twoje w dalekie krainy się chronią.

[05.04.2023, Toruń]