Dykteryjka

Osoby:

- Marcin P. Lichta,

- Sierżant Pepper-Pawlak,

- Obywatel N.,

Detale:

- Fura, - wypasione auto, prawdopodobnie mercedes,.

- Suszarka - przyrząd do pomiaru prędkości,

- Chucharka - przyrząd do pomiaru zawartości alkoholu w wydechu,

- Suka - mniej wypasione autko,

- Kluczyki. 

Drogą krajową w terenie zabudowanym jedzie fura prowadzona przez sympatycznego młodziana Marcina P. Lichtę. Po wyjściu z delikatnego łuku drogi wypasione auto nieznacznie przyspiesza, co zostaje zauważone przez skoncentrowanego na odczytach suszarki sierżanta Peppera-Pawlaka. Sierżant podpełza na skraj drogi, kierując przyrząd w stronę nadjeżdżającego mercedesa. Pepper-Pawlak zerka w wyświetlacz i odczytawszy dwucyfrowy numerek wskazuje zapraszająco wyciągniętą ręką miejsce do parkowania na poboczu drogi.

Fura zatrzymuje się. Marcin P. Lichta opuszcza elektronicznie sterowaną szybę.

- Panie kierowco, gdzie się tak spieszymy? Dokumenty, proszę.

- Do Wrzeszcza mnie droga prowadzi. Czyżbym przeholował.

- 44 kilometry za dużo, jak na mój gust.

- Czyżby? Dziewiąty raz?

- Co proszę?

- Ech tak mi się westchnęło ... dziewiąty raz jadę tą drogą i jakoś mi się nie zdarzyło ...

Na owo przez otwartą szybę uczynione westchnienie sierżant Pepper-Pawlak zareagował sążnistym wdechem. A nosa miał dobrego. Niemal za każdym razem załapywał się do finału w krajowych, co cztery lata organizowanych zawodach wykrywania konfitur nozdrzami.

- Panie kierowco, coś mi się czuje, że buchnęło od pana alkoholem.

- Jeszcze to? Cóż za pech - odezwał się zdegustowany, wysiadając z fury i posłusznie podążył w stronę suki.

Sierżant podał młodemu człowiekowi chuchometr i poinstruował w jaki sposób delikwent winien go użyć.

Ku niezaskoczeniu obu panów wynik badania był nadzwyczaj pozytywny.

- A cóż to było, drogi panie, pikało jak diabli?

- Oj, panie władzo, niewiele. Setunia bursztynówki       i dwa Złote Bażanty od przyjaciół zza południowej granicy.

- Trzeba zapłacić.

- Ba - filozoficznie odezwał się pan Marcin - aby zapłacić, trzeba najpierw mieć, aby wpłacić.

- No cóż, w takim razie aresztuję kluczyki od pana fury.

Cóż było robić. Praworządny Marcin P. Lichta wyjął ze stacyjki kluczyki, podarował je sąsiadowi i odszedł poboczem w stronę Wrzeszcza.

Zza krzaka usytuowanego w bliskiej odległości zaparkowanego auta, wychynął niespodzianie obywatel N., który, jak się okazuje, przysłuchiwał się   i przypatrywał zdarzeniu.

- Panie sierżancie - rzekł obywatel - puściłeś wolno jegomościa? Wszak prędkość przekroczył i nawalony był jak, za przeproszeniem, niemiecki myśliwiec?

- Czemu widzę pana takim zbulwersowanym? Dostałem kluczyki od jego fury, nie wystarczy?

- Coś mi się widzi, że nie bardzo. Przekroczył i wypił. trzeba było zamknąć.

- Drogi panie, przecież skoro kluczyków nie ma, do auta nie wsiędzie; pieniędzy, jak pan słyszał, też nie ma, więc się nie napije. Wszystko w porządku zatem. Tak jest w prawie.

- Prawie robi różnicę.

* dykteryjka powstała na bazie dyskusji pomiędzy panem premierem Pawlakiem a panem posłem Naimskim. Pan poseł dociekał przyczyn braku należytej reakcji pana ministra od gospodarki na niezgodne z prawem zakusy firmy Marcina P. odnośnie możliwości gromadzenia złota; pan premier poinformował pana posła, że aby uniemożliwić firmie Marcina P. gromadzenie kruszcu skasował rozporządzenie i miast do prokuratury odesłał pana Marcina do wszystkich diabłów.