DZIWNE?

Wspinamy się na palce

ponad dniem i nocą

barwimy splecionymi ramionami tęczę

przekazuję ci wczorajszą młodość

dajesz mi siłę jutra

ja też byłem skowronkiem

dzwoneczkiem 

zawieszonym wysoko pod chmurami

miałem w sobie radość zmęczonych rąk

księgę za pazuchą

dobre słowo

wiarę

mój nocny sen był twardy

uspokajał drżenie mięśni

kołatanie serca

byłem taki jak ty teraz

w te dni kiedy czuję w garści twoją dłoń

widocznie jestem ci potrzebny

skoro nie wyrywasz się spłoszoną kuropatwą

nie razi cię szorstka skóra

przykrótki oddech

stąpającego coraz wolniej starca.

[31.10.2017. Le Boulou, Pyrenees-Orientales we Francji]