Teatrzyk Niemądrego Misia
przedstawia
monodram futurystyczny, zaangażowany
ku pokrzepieniu lumpeksproletariatu
Rozwińcie się w szyku!
Międleniu ozorem połóżmy kres
Cisza, krzykacze!
Dzisiaj
Ma głos
Towarzysz Liberał
Dość nam niechcianej opieki,
Tradycji co święta, lecz krwawa
Okiełznajmy gniadosza historii!
Prawa!
Prawa!
Prawa!
Lumpeksowi,
Pasy z was drzeć,
Do roboty!
Zali to łaska pracować
Za tysiąc dwieście brutto?
Niech trotuary lśnią,
Niech szorstka dłoń je skrawa –
Rynku boskiego moc niech trwa!
Prawa!
Prawa!
Prawa!
Za wasze łzy i za pot,
Czekają was szklane domy,
Za służbę wolności świętej po pracy
Niech się zaludnią kramy!
Nażrecie się towarami
Nie zdusi was gorzka strawa,
Pełnymi garściami brana do ust!
Prawa!
Prawa!
Prawa!
Zali towarów nam mało?
Czy jeszcze czegoś nam brak?
Więcej sił
Dajmy z siebie
Pracujmy, aż śmierć nas ujarzmi,
Pierś dajmy pod demokracji topór,
Niech bank się naszą krwawicą napawa
Kto tam znów rusza lewą?
Prawa!
Prawa!
Prawa!
Z uwagi na niedostateczne zaangażowanie w czynność zwaną oklaskami, która to zwykle wieńczy dzieło rymopisów i wszelkiej maści pożal się Panie Boże mistrzów pióra, bez zbędnych słów, niezwłocznie opuszczono
kurtynę
Gino Severini - "Błękitna tancerka"
Lumpeksproletariat trafił do mnie od dziś na stałe, podobnie jak "siekierezada" czy "oczy szeroko zamknięte" w przeszłości.
OdpowiedzUsuńNawet optycznie teatrzyk ładnie wygląda, przypominając kapiące z góry na dół choinki. ;-)
Słodko-gorzkie, z przewagą gorzkiego...
OdpowiedzUsuń