MUZYCZNE POCZTÓWKI (5) KOLĘDOWANIE

Słowo wstępne.

W samą Wigilię, przed dziewiątą wieczorem, przekraczam w Słubicach granicę niemiecko-polską. W mieście tankuję auto i kieruję się w trasę już po kraju via Rzepin, Trzciel, Świebodzin i Poznań. Po przejechaniu nie więcej niż dziesięciu kilometrów (jest już po 21-szej) przypomniałem sobie, że moje radyjko jest niewłączone, a zatem je uruchamiam, naciskając guziczek przekrętła potencjometru. Pyk… i niemiecka stacja, a więc wciskam „search”… polska Trójka, jakaś piosenka nie wiadomo o czym i po co, więc rezygnuję i znów naciskam wyszukiwanie stacji - ponownie rozgłośnia niemiecka; kolejny raz „search” i…. jest, kochane „Radio Maryja” ze świetnym odbiorem. Zasłuchuję się, delektuję treścią. Oho, myślę sobie, to dzisiaj nie będzie o seksie, o żydach, nieprawdziwych Polakach; nie będzie o komuchach ani o żarłocznej Unii Europejskiej…. A o czym? Kto zgadnie? Aha, dzisiaj Wigilia, może więc jakaś msza, przypowieść biblijna, homilia, a może piękne polskie kolędy? Nic z tego. Ten przy mikrofonie od ojca dyrektora przypomina czcigodnym słuchaczom o wpłatach z tego jednego procenta na radyjko. Powiada, że jak tych pieniędzy nie dostanie (Matko Boska, to oni już potracili tę kasę, co ją od Ziobry dostali, myślę sobie) to nie wydrukują tych książeczek adoracyjnych czy jakiś tam (domyślam się, że w tych książeczka pomieszczone zostaną modlitwy do Najwyższego o to, żeby te platformiane i nowoczesne komuchy do władzy się ponownie nie dobrali) i będzie „kicha”. Panie Boże w Niebiesiech, myślę sobie, Wszechwładny jesteś, a nie zagrzmisz, że w Dzień Narodzin Twego Syna dyrektorowe mamoną się zajmują? I słyszę w sobie głos taki wewnątrz brzmiący: - Wigilia Wigilią, bracie Winnetou, ale biznes to biznes.

Przełączam na „Radio Zachód”. A tam…

... na tym kończy się słowo wstępne…

a tam… dla mnie najpiękniejsza moja kolęda. Nie spamiętałem w czyim wykonaniu, ale i tak zdania nie zmieniam… najpiękniejsza…

W kawiarence zapodaję w wykonaniu „Golec orkiestry”.

A tamten na „radyjku”, o święty Wojciechu, nadal liczy kasę.

A ja słucham i słucham szczerze polskich kolęd w „Radiu Zachód”, a potem, już przed Poznaniem, w radiu „Zet”. Słucham i wyśpiewuję przy kierownicy, bo większość z nich znam, bo to przecież przez lat wiele wyśpiewywało się kolędy, a jeśli głosem jakowaś osoba dysponowała niepięknie brzmiącym, to przynajmniej wysłuchiwała, jak inni śpiewają, w radiu czy telewizji, albo na płytach.

A przypomniała mi się taka śliczna kolęda - pastorałka przez panią Santor śpiewana. Nazywała się „Stoi tu lipeczka”.

No i patrzcie. Ta wredna komuna śpiewać kolędy pozwalała, jak to możliwe? A ten apeluje i apeluje w kwestii tego jednego procenta na tę książeczkę, apeluje do starszych pań, co na rękę mają z górą tysiąc dwieście i są najhojniejsze… a bo to starym ludziom wiele pieniążków na życie nie potrzeba, a jak zabraknie, to modlitwa z tej książeczki głód i niedostatek zaspokoi.

Albo taka śliczna, lewicująca pastorałka, w której jest mowa o tym, że ziemia, na którą zechciał przyjść Syn Boży, ma być „spokojna i mądra, ziemia sprawiedliwa, wszystkim ludziom szczodra", pastorałka prześlicznie zaśpiewana przez panią Ewę Bem znaną z doskonałego dżezującego głosu.

… a ten słupki a procenty rachuje…

A najbardziej zaawansowana pod względem literackim kolęda „Bóg się rodzi” (inny tytuł: „Pieśń o Narodzeniu Pańskim”) autorstwa Franciszka Karpińskiego śpiewana jest przez nieznaną mi wykonawczynię muzyki operowej i… proszę uważać, bo jest to coś niezwykłego - oprócz właściwej tej kolędzie linii muzycznej (tradycyjnie polskiej, nieznanego autorstwa), wykorzystany jest podkład… uwaga… „Bolera” Maurycego Ravela. To naprawdę rewelacyjne wykonanie, którego niestety nie udało mi się odnaleźć w internecie.

Ale, generalnie mówiąc, wybitni polscy wykonawcy muzyki rozrywkowej od wyśpiewywania kolęd się nie odżegnywali, a wręcz przeciwnie. Mnie przypadła do gustu … a wysłannik ojca dyrektora apeluje… „Nie było miejsca dla Ciebie” w wykonaniu pani Ani Wyszkoni… bardzo romantyczna i uczuciowo zinterpretowana kolęda zaśpiewana na sposób nowoczesny, co akurat w przypadku tej kolędy wcale nie umniejsza jej wartości. A jakież głęboko humanistyczne i uniwersalne jest przesłanie obecne w kończącej tekst strofie…

„A dzisiaj czemu wśród ludzi

tyle łez, jęków, katuszy?

Bo nie ma miejsca dla Ciebie

w niejednej człowieczej duszy.”

…prawda?

Tamten, co liczy i apeluje, przestał mnie interesować. Zasłuchałem się i zaśpiewałem, a czas mijał pogodnie, sen nie przymykał powiek, a i jakoś tak w tej mojej wędrowniczej duszy ociepliło się, gdy nagle posłyszałem znajome werble.

Dla niektórych ta ostatnia w tym odcinku muzycznych pocztówek kolęda będzie pewnym zaskoczenie… a, tam, niech będzie…

[26.12.2017, „Dobrzelin”]