7:1
Lepsze jest imię dobre, niżeli maść wyborna; a dzień śmierci, niż dzień narodzenia.
7:2
Lepiej iść do domu żałoby, niż iść do domu biesiady, przeto, iż tam widzimy koniec każdego człowieka, a żyjący składa to do serca swego.
7:3
Lepszy jest smutek, niżeli śmiech; bo przez smutek twarzy naprawia się serce.
7:4
Serce mądrych w domu żałoby; ale serce głupich w domu wesela.
7:5
Lepiej jest słuchać gromienia mądrego, niżeli słuchać pieśni głupich.
7:6
Bo jaki jest trzask ciernia pod garncem, tak jest śmiech głupiego; i toć jest marność.
7:7
Zaiste ucisk przywodzi mądrego do szaleństwa, a dar zaślepia serce.
7:8
Lepsze jest dokończenie rzeczy, niżeli początek jej; lepszy jest człowiek cierpliwego ducha, niż ducha wyniosłego.
7:9
Nie bądź porywczy w duchu twym do gniewu; bo gniew w zanadrzu głupich odpoczywa.
7:10
Nie mów: Cóż to jest, że dni pierwsze lepsze były, niż teraźniejsze? Bobyś się o tem nie mądrze pytał.
7:11
Dobra jest mądrość przy majętności,i jest pożyteczna tym, którzy widzą słońce.
7:12
Albowiem pod cieniem mądrości, i pod cieniem srebra odpoczywa człowiek, a wszakże przedniejsza jest umiejętność mądrości; bo przynosi żywot tym, którzy ją mają.
7:13
Przypatrz się sprawie Bożej; bo któż może wyprostować, co on skrzywi?
7:14
W dzień dobry zażywaj dobra, w dzień zły miej się na pieczy: boć ten uczynił Bóg przeciwko owemu, dlatego, aby nie doszedł człowiek tego, co nastanie po nim.
7:15
Tom wszystko widział za dni marności mojej: Bywa sprawiedliwy, który ginie z sprawiedliwością swoją; także bywa niezbożnik, który długo żyje we złości swojej.
7:16
Nie bądź nazbyt sprawiedliwym, ani nazbyt mądrym; przeczżebyś miał do zguby przychodzić?
7:17
Nie bądź nader niepobożnym, ani nazbyt głupim; przeczżebyś miał umrzeć przed czasem swoim?
7:18
Dobra jest, abyś się owego trzymał, a tego się nie puszczał; kto się boi Boga, uchodzi tego wszystkiego.
7:19
Mądrość umacnia mądrego więcej, niżeli dziesięć książąt, którzy są w mieście.
7:20
Zaiste nie masz człowieka sprawiedliwego na ziemi, który by czynił dobrze, a nie grzeszył.
7:21
Nie do wszystkich też słów, które mówią ludzie przykładaj serca twego; i niech cię to nie obchodzi, choćciby i sługa twój złorzeczył.
7:22
Boć wie serce twoje, żeś i ty częstokroć drugim złorzeczył.
7:23
Wszystkiegom tego doświadczył mądrością, i rzekłem: Będę mądrym; aleć się mądrość oddaliła ode mnie.
7:24
A co dalekiego, i co bardzo głębokiego jest, któż to znajdzie?
7:25
Wszystkom ja przeszedł myślą swoją, abym poznał i wybadał się, i wynalazł mądrość i rozum, a żebym poznał niezbożność, głupstwo, i błąd, i szaleństwo.
7:26
I znalazłem rzecz gorzciejszą nad śmierć, to jest, taką niewiastę, której serce jest jako sieci i sidło, a ręce jej jako pęta. Kto się Bogu podoba, wolny będzie od niej; ale grzesznik będzie od niej pojmany.
7:27
Otom to znalazł, (mówi kaznodzieja,) stosując jedno z drugiem, abym doszedł umiejętności.
7:28
Czego zaś nad to szukała dusza moja, tedym nie znalazł. Męża jednego z tysiąca znalazłem; alem niewiasty między temi wszystkiemi nie znalazł.
7:29
To tylko obacz, com znalazł, że stworzył Bóg człowieka dobrego; ale oni udali się za rozmaitemi myślami.
7:30
Któż może z mądrym porównać? a kto może wyłożyć każdą rzecz?
[13.10.2025, Toruń]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz