1889. S. T. P. = SANCTAE THEOLÓGIAE PROFESSOR — Profesor świętej teologii
1890. STRICTE — Dokładnie
1891. STUDIUM IMMANE LOQUENDI — Nienasycona chęć mówienia
1892. STULTE, QUID INSANIS, FULYUM QUI CÓNGERIS ÁURUM? — Głupcze! Po co bez krzty rozsądku ciułasz kupy żółtego złota? (K. Janicki Epigrammata IV)
1892. STULTE, STUDE! — Ucz się, głupcze!
1893. STULTÍSSIMUS EST, QUI HÓMINEM AUT EX VESTE AUT EX CONDITIONE, QUAE VESTIS MODO NOBIS CIRCÚMDATA EST, ÁESTIMAT — Szczytem głupoty jest oceniać człowieka według szaty albo pozycji życiowej, która okrywa nas na podobieństwo szaty
1894. STULTÍTIA, ETSI ADEPTA EST, QUOD CONCUPIVIT, NUNQUAM SE TAMEN SATIS CONSECUTAM PUTAT — Głupiec, jeśli nawet osiągnął to, czego pragnął, nie jest zadowolony
1895. STULTORUM INFINITUS EST NUMERUS — Głupich jest poczet nieprzeliczony (Ecelesiastes I, 15)
1894. STULTORUM PLENA SUNT ÓMNIA — Głupich pełno wszędzie — Głupich nie sieją
1895. STULTUM EST ÁLIOS REPREHÉNDERE, QUORUM VIRTUTES IGNORAMUS — Głupotą jest potępiać innych, których cnót nie znamy
1896. STULTUM FACIT FORTUNA, QUEM VULT PÉRDERE — Kogo los chce zgubić, czyni go głupcem (Syrus)
1897. STULTUS STULTA LÓQUITUR — Głupiec plecie głupstwa
1898. STUPETE, GENTES! — Zdumiewajcie się, narody!
1899. STUPOR MUNDI — Cud świata
1900. SUA CUIQUE FORTUNA IN MANU EST — Każdy ma swój los w ręku
1901. SUAVE MARI MAGNO — Przyjemnie na ogromnym morzu (stojąc na lądzie oglądać trud wioślarzy) (Lucretius De rerum natura II, 1)
1902. SUA CUIQUE VOLUPTAS — Każdy ma swoje przyjemności
1903. SUA SPONTE — Z własnej woli
1904. SUA SUNT CUIQUE VÍTIA — Wszystko ma swoją ujemną stronę — Każdy ma swoje wady
1905. SUAE QUISQUE FORTUNAE FABER — Każdy jest kowalem własnego losu (Caesar)
1906. SUÁVITER TN MODO, FÓRTITER IN RE — Łagodnie co do sposobu, stanowczo co do samej rzeczy — Łagodnie, ale stanowczo
1907. SUB COLORE IURIS — Pod pozorem prawa
1908. SUB CONDITIONE — Pod warunkiem
1909. SUB FIDE NÓBILI — Pod słowem honoru
1910. S.F. = SUB FINEM — Pod koniec
1911. SUB HASTA — Pod zastawem
1912. SUB IOVE — Pod otwartym niebem
1913. SUB IOVE FRÍGIDO — Pod zimnym Jowiszem — Pod gołym zimnym niebem (Horátius)
1915. SUB IÚDICE LIS EST — Sprawa jeszcze w sądzie, nie rozstrzygnięta
1916. SUBLATA CAUSA TÓLLITUR EFFECTUS — z usunięciem przyczyny ginie skutek
1917. SUB LEGE LIBERTAS — Wolność pod panowaniem prawa
1918. SUB POENA — Pod karą
1919. SUB ROSA — Pod różą — W dyskrecji — Prywatnie
1920. SUB SECRETO — W tajemnicy
1921. SUB SIGILLO (SIGNO) CONFESSIONIS — Pod znakiem, pod pieczęcią tajemnicy spowiedzi
1922. SUB SPÉCIE — Pod postacią — Pod pozorem
1923. SUB SPÉCIE AETERNITATIS — Pod kątem wieczności — Z punktu widzenia wieczności (Spinoza Etyka 5, 31)
1924. SUB TÉGMINE FAGI — W cieniu buku (Vergílius Eclogae)
1925. SUB UTRAQUE SPECIE — Pod obiema postaciami (chleba i wina)
1926. S.V. = SUB VOCE — Pod nazwą, pod słowem, pod hasłem
1927. SUCCURRENDUM SEMPER PARTI MAXIME LABORANTI (EST) — Należy zawsze pomagać stronie będącej w najcięższym położeniu
1928. SÚFFICIT — Wystarczy
1929. SÚFFICIT DIEI MALÍTIA SUA — Wystarczy każdodzienne zło (Ewangelia wg. Mateusza VI, 3)
1930. SUGGESTIO FALSI — Podsunięcie błędu, fałszu
1931. SUI CUIQUAM MORES FINGUNT FORTUNAM HÓMINIBUS — Los łudzi kształtują ich obyczaje (Nepos Titus Pomponios Atticus, II)
1932. SUI GÉNERIS — Swego rodzaju
1933. SUR IURIS (HOMO) — Człowiek będący w prawie, dysponujący sobą
1934. SUM, ERGO CÓGITO — Jestem, więc myślę (teza egzystencjalistów)
1935. SUM, QUOD ERIS, QUOD ES, ANTEA FUI — Jestem tym, czym ty będziesz, a poprzednio byłem tym, czym ty jesteś teraz (napis nagrobny)
1936. SUMMA CUM LÁUDE — Z najwyższą pochwałą — Najchlubniej
1937. SUMMA EST DÍGNITAS IN IIS; QUI MILITARI LÁUDE EXCELLUNT — Najwyższą godnością wyróżniają się ci, którzy słyną z chwały żołnierskiej (Cícero Pro Murena 11)
1938. SUMMA FACIT — Suma czyni — Razem to czyni
1939. SUMMA SEDES NON CAPIT DUOS — Na najwyższym stanowisku nie można pomieścić dwóch (Senéca)
1940. SUMMA SUMMARUM SUMA SUM — Wszystko razem — Wziąwszy wszystko pod uwagę (Plautus Truculentus I, 1, 4)
1941. SUMMO MANE — Wczesnym rankiem
1942. SUMMUM BONUM — Najwyższe dobro
1943. SUMMUM IUS SUMMA INIURIA — Najwyższe prawo najwyższą krzywdą (Zbyt ścisłe przestrzeganie prawa bywa największą nieprawością) (Cícero De officiis I, 10, 33)
1944. SUMMUM MALUM — Szczyt zła, nieszczęścia
1945. SUM, UT FIAM — Jestem, abym się stał
1946. SUNT ALTAE STIRPES STULTÍTIAE — Głęboko leżą korzenie głupoty (Cícero Tusc. Disp. III, 6)
1947. SUNT LACRIMAE RERUM — Łzy są skutkiem czynów (Vergílius Aeneis I, 462)
1948. SUNT PÚERI PÚERI, PUERÍLIA TRACTANT — Dzieci są dziećmi, więc sprawy traktują po dziecięcemu (Vulgata List do Koryntian 13, 11)
1949. SUNT SUA CUIQUE VÍTIA — Każdy ma swoje wady
1950. SUNT VERBA ET VOCES, PRAETERÉAQUE NIHIL — Wszystko to słowa, głosy i nic więcej
1951. SUO QUISQUE METU PERÍCULA METITUR — Każdy mierzy niebezpieczeństwo miarą własnego strachu
1952. SUO TEMPORE — W swoim czasie, we właściwym czasie
1953. SUPÉRFLUA NON NOCENT — Nadmiar nie szkodzi (Św. Augustyn De cititate Dei IV, 27)
1954. SUPER FLUMINA BABYLONIS — Nad rzekami Babilonu (Psalm CXXXVT)
1955. SUPERSCR. = SUPERSCRIPTUM — Napisane wyżej
1956. SUPPRESSIO VERI — Tłumienie prawdy
1957. SUP. = SUPRA — Wyżej
1958. SUPRA VIRES — Ponad siły (Horátius Epistulae I, 18, 22)
1959. SUPREMA LEX — Najwyższe prawo
[11.01.2024, Toruń]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz