SZTUKA - MALARSTWO SZWEDZKIE

 

1. Gustaf Rydberg (1835-1933)

Scena z Värmland (1865)

Kolekcja prywatna

Gustaf Fredrik Rydberg był szwedzkim malarzem pejzażystą. Urodził się w Malmö w Szwecji. Jego ojciec, Gustaf Isak Rydberg, był miejscowym poczmistrzem. W latach 1852-1855 był studentem malarza pejzażysty Frederika Christiana Kiærskou w Królewskiej Duńskiej Akademii Sztuk Pięknych, a następnie kontynuował naukę w Królewskiej Szwedzkiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie studiował pod kierunkiem Edwarda Bergha. W 1859 roku, jak wielu Szwedów, wyjechał do Düsseldorfu, aby ukończyć studia. Jego pierwszym nauczycielem był norweski malarz pejzażysta Hans Fredrik Gude, a następnie Oswald Achenbach. Spędził tam pięć lat, odwiedzając latem Skanię, która pozostała jednym z jego ulubionych miejsc do szkicowania i malowania.

2. Nils Kreuger (1858-1930)

Scena z zimowego bulwaru z powozem konnym (1886)

Kolekcja prywatna

Nils Kreuger pod wpływem francuskiego stylu malarstwa plenerowego tworzył pejzaże i krajobrazy Paryża i jego regionu, często o świcie lub o zmierzchu, we mgle, deszczu lub śniegu. W 1887 roku powrócił do Szwecji i osiadł w Varbergu, gdzie od 1893 roku malował razem z Richardem Berghem i Karlem Nordströmem.

3. Julius Kronberg (1850-1921)

Romeo i Julia na balkonie (1886)

Kolekcja prywatna

"Wyjątkowe dla Kronberga jest jego silne poczucie wyobraźni. Tradycja, którą studiował, i współczesne malarstwo historyczne przyniosły wiele pomysłowych pomysłów na to, jak mogły wyglądać słynne wydarzenia lub sceny z opowieści. Wydaje się jednak, że Kronberg zamykał oczy i wymyślał niezwykle konkretne sceny od podstaw, tak jakby nie były one wcześniej widziane lub przedstawione, po czym je malował. Większość współczesnych mu krytyków sztuki chwaliła jego pomysłowość i mistrzowski kunszt, ale jego sława zniknęła w zaścianku modernizmu".

Kronberga pociągały głównie motywy mitologiczne i biblijne. Jego najsłynniejsze obrazy przywodzą na myśl francuskie malarstwo akademickie i łatwo można sobie wyobrazić, że inspirował się Bouguereau i Gérôme'em, ale jego artystyczna szerokość była większa. Eksperymentował w różnych stylach, takich jak renesans, barok i rokoko. Często zlecano mu malowanie portretów, a także dekorowanie budynków publicznych, w tym kilku malowideł sufitowych w Pałacu Królewskim w Sztokholmie.

4. Anders Zorn (1860-1920)
Sommarnöje (1886)
Kolekcja prywatna

Zorn namalował "Sommarnöje" w Dalarö wczesnym latem 1886 roku, po powrocie pary z podróży poślubnej, ale przed osiedleniem się w Mora. Ukończona akwarela oddaje ulotną chwilę i wykazuje wpływ dzieł francuskich impresjonistów, które Zorn widział podczas pobytu w Paryżu, ale z wyraźnie surową skandynawską paletą.
Obraz przedstawia żonę artysty Emmę Zorn stojącą w białej sukience i kapeluszu, czekającą na skraju drewnianego molo nad wodą, gdy ich przyjaciel Carl Gustav Dahlström zbliża się w łodzi wiosłowej. Odblaskowa, szklista powierzchnia wody faluje na wietrze, pod pochmurnym, szarym niebem. Postacie, molo, łódź i morze są precyzyjnie odwzorowane, prawie tak, jakby praca została wykonana farbą olejną.

5. Hanna Pauli (1864-1940)

Śniadanie (1887)

Nationalmuseum, Sztokholm

Obraz ten mógł zostać zainspirowany "Obiadem" Moneta. Oba obrazy przedstawiają nakryty stół z siedziskiem ogrodowym i krzesłami w cieniu. Na obrazie Moneta obiad właśnie się skończył, a stół opustoszał; na obrazie Pauliego śniadanie właśnie się zaczyna. Centralnym motywem obu obrazów jest nakryty stół i biały obrus, podczas gdy postacie robią przypadkowe wrażenie i służą jedynie wzmocnieniu treści narracyjnej.

6. Ester Almqvist (1869-1934)

Staromodna córka księdza (ok. 1890-99)

Konstmuseum, Malmö

Ester Dorothea Almqvist była szwedzką artystką, pionierką malarstwa ekspresjonistycznego w Szwecji.

W Esther Almqvist poznajemy artystkę, która poprzez swoje obrazy daje nam refleksje i wgląd w fascynujące życie i przeznaczenie. Była artystką, która na swój sposób przyczyniła się do przełomu modernizmu w Szwecji. Esther była kaleką od urodzenia, a jej mobilność była ograniczona z powodu zdeformowanego kręgosłupa. Jej niepełnosprawność sprawiła, że mogła studiować sztukę zamiast pomagać w domu. Najpierw studiowała w Valand Art Academy w Göteborgu w latach 1892-93, a następnie w szkole Artist League w Sztokholmie w latach 1894-95. Wśród kolegów była wcześnie postrzegana jako utalentowana i już w szkole jej sztuka wykazywała wyjątkowość, która wskazywała na przyszłość. Na początku podążała za narodowym romantycznym stylem sztuki z głębokimi cieniami i melancholijnym nastrojem.

7. Carl Wilhelmson (1866-1928)

Rybaczka (1895)

Kolekcja prywatna

Carl Wilhelm Wilhelmson urodził się w małej wiosce rybackiej Fiskebäcksil na zachodnim wybrzeżu Szwecji. Rozpoczął pracę w drukarni w Göteborgu jako praktykant litografii, a w 1890 roku wyjechał do Paryża, aby uczęszczać do Académie Julian.

Po powrocie do Szwecji w 1896 roku został dyrektorem szkoły artystycznej w Valand, a w 1910 roku otworzył własną szkołę artystyczną w Sztokholmie. W latach dwudziestych został nauczycielem w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Sztokholmie.

8. Carl Larsson (1853-1919)

W domu: Imieniny w magazynie (1898)

Nationalmuseum, Sztokholm

Jest to jedna z 26 akwareli z popularnej serii Larssona "Ur Ett hem" (Dom).

Akwarela przedstawia dzieci Larssonów o piątej rano, ubrane odświętnie z okazji imienin służącej Emmy, 23 lipca. Pokój służącej w gospodarstwie został udekorowany przez Karin Larsson, a kilka z wielu tkanin, które zaprojektowała dla rodzinnego domu, można zobaczyć tutaj. Sufit podwieszony jest tkaniną w czerwone paski i haftowanymi ptakami. Czerwone frędzle zostały zainspirowane zdobieniami strojów ludowych. Karin łączyła tradycyjne wzory i kolory z nowymi pomysłami, a obrazy Carla są kroniką jej artystycznego rozwoju.

9. Carl Wilhelmson (1866-1928)

Na zachodnim wybrzeżu (1898)

Konstmuseum, Göteborg

Ten niewielki obraz w formacie portretu został namalowany w Fiskebäckskil, gdzie dorastał Carl Wilhelmson. Modelką była panna Danielsson z Göteborga. Odbicia wody i skały są namalowane w malarski sposób, podczas gdy kolor w innych częściach obrazu jest bardziej równomiernie nałożony. Kobieta siedzi w cieniu i wyróżnia się jako zbiorowa forma na jaśniejszym tle wody, skał, domów i nieba.

[07.01.2024, Toruń]