SZTUKA - REMEDIOS VARO - SURREALIZM

 

    Remedios Varo Uranga była jedną z niewielu uznanych malarek surrealistycznych pierwszej połowy XX wieku. Przeciwstawiła się zdominowanemu przez mężczyzn artystycznemu światu tamtej epoki poprzez swoje unikalne i osobliwe podejście do surrealizmu. Kamienie milowe dla jej oryginalnej formy surrealizmu zostały ustawione we wczesnym dzieciństwie i okresie dojrzewania, napędzane przez wielokulturowe pochodzenie i wychowanie. Ogromny wpływ miał również jej ojciec, który zaszczepił w niej pewne podstawowe wartości, takie jak żarliwy perfekcjonizm i wolność myśli, które później przybrały kształt w jej twórczości.

    Ojciec Varo, z zawodu inżynier, pielęgnował artystyczny potencjał swojej córki, mentorując ją w rozwijaniu umiejętności rysunku technicznego. Otworzył również drzwi do jej bujnej wyobraźni, prezentując jej książki fantasy i przygodowe. Będąc pod wpływem technicznym i filozoficznym ojca oraz duchowym głęboko religijnej matki, Varo była rozdarta między tymi dwoma światami. Dlatego też zaczęła dryfować w kierunku surrealizmu i przyjęła go jako styl, w którym wyrażała zmagania swojego wewnętrznego świata.

    W swoich obrazach Varo znalazła bezpieczne miejsce do buntu przeciwko katolickim praktykom ze strony matki, które artystka uważała za dość ograniczające. Połączyła mistyczne istoty i utopijne maszyny, aby stworzyć swój unikalny i czarujący styl. Artystka przyjęła mistycyzm i okultyzm jako swój główny temat i odrzuciła chrześcijańską i religijną symbolikę.

    Poprzez swoją sztukę Varo wyrażała swoje feministyczne przekonania i potrzebę przeciwstawienia się wyższości męskich artystów tamtej epoki. W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku malarki nie były w pełni uznawane za prawdziwe artystki przez męskich odpowiedników, dlatego Varo i jej koleżanki surrealistki walczyły o miejsce w centrum uwagi na scenie zdominowanej przez mężczyzn. W całej jej karierze widzowie mogą znaleźć powtarzający się motyw zamkniętej kobiety - uwięzienie kobiecych postaci w ciemnych lub odizolowanych przestrzeniach, ukrytych przed światem zewnętrznym. Innym stale pojawiającym się symbolem jest półksiężyc - element symbolizujący aspekt kobiecy, a także cienistą i introwertyczną naturę malarki, która starała się sprawić, by widz poczuł, jak to jest być kobietą-artystką na początku XX wieku.

1. Trubadur - 1959

2. Dusze gór -1938

3. Flecista - ?

4. Harmonia – 1956

5. Ból reumatyczny – 1948

6. Objawienie (zegarek) – 1955

7. Lady Godiva – 1959

8. Odkrywanie źródła rzeki Orinoko - ?

[08.12.2024, Toruń]