CHMURKA I WICHEREK

...życie tutaj jest także fikcją, choć nie zawsze...

20 października 2015

DE BA TA

Jakże to tak… w porządnej kawiarence debatująca polityka? Trudno, pójdę do tej Canossy we włosienicy, ukorzę się, zażądam dla siebie kary.
Po pierwsze ta debata pomiędzy paniami to naciąganie prawa, zgoda na nierówny dostęp do mediów, wskazywanie na zwycięzców na podstawie sondaży wyborczych, nieliczenie się z tym, że wszystkie komitety, którym zezwolono na utworzenie list wyborczych we wszystkich okręgach spełniły wymagania złożenia określonej liczby podpisów poparcia, a zatem każda z tych partii powinna mieć takie samo prawo dostępu do prezentowania swoich programów, wyrażania własnych opinii i poglądów.
A bo to pierwszy raz w Polsce łamane jest prawo? Kogo to obchodzi?
Zatem telewizja publiczna jasno określiła, kto może być zwycięzcą: - PIS lub PO. 
Gdybyśmy teraz przeszli z politycznego bagna na piłkę nożną, która, nota bene, również niewesoło pachnie za uszami, to organizując kolejne mistrzostwa świata, wystarczyłby na tę chwilę pojedynek Niemiec z Argentyną, bo piłkarskie reprezentacje obu tych krajów zajmują dwa czołowe miejsca w rankingu FIFA.
Ale nie będę się pastwił nad „publiczną”, bo to nie ma sensu. Widzowie i sympatycy obu partii mieli swój show, to najważniejsze.

Kto mnie zna, lepiej czy gorzej, ten wie, że w wyborach nie uczestniczę i jest to mój świadomy wybór; także dlatego, że nie lubię takich „ustawek” i nie chcę głosować przeciw komuś, lecz za.
Z natury, a także z wychowania jestem lewicowcem, lewicowcem dinozaurem, dodam, obracającym się wokół pewnych myślowych schematów takich jak: równość, sprawiedliwość, praca dla tych, którzy chcą pracować, równy dostęp do edukacji, kultury, służby zdrowia; państwo neutralne światopoglądowo, lecz nie zwalczające żadnych religii, w gospodarce: i własność prywatna, i spółdzielczość i własność państwowa, a obcy kapitał, proszę bardzo - na identycznych zasadach jak krajowe podmioty; w polityce zagranicznej: najlepsze stosunki ze wszystkimi sąsiadami, UE na równych zasadach, wyjście z NATO, bo wojenek nie znoszę, a na pierwszym miejscu człowiek: likwidacja tej przerażającej dysproporcji w zarobkach, a policja i wymiar sprawiedliwości służbą na rzecz społeczeństwa, tych wszystkich poszkodowanych, oszukanych, tych, których nierzadko nie stać na obronę swojej godności, nie zaś prawo konstruowane pod wymogi i dyktando korporacji, bandytów, złodziei i hochsztaplerów… mógłbym tak ciągnąć dalej.
Niesamowite wymagania, prawda? Dla mnie normalne.

Jeśli więc wspomniałem o lewicowości swojej, to czemu nie stawiam krzyżyka przy Zjednoczonej Lewicy? Czemu? Bo z mojej perspektywy lewicą nie jest, lecz zlepkiem ludzi o oportunistycznej wizji świata. Już za samo przymierze z USA, za tę każdorazową, pokorną zgodę na wszystko, czego zażądają od nas jankesi, „lewicy” nie szanuję. Nazwałbym to dobitniej, gdybym był trochę gorzej wychowany, więc ograniczę się do alegorii, w której występuje język i pewna, nie zawsze sympatyczna w odbiorze część ciała.
Czy to tak trudno zrozumieć, że nie chcę, aby Polska, wprowadzała demokrację do wszystkich niemal krajów świata, wzorem Stanów Zjednoczonych, siłą?
W ogóle to mierzi mnie to, co obecnie aż w nadmiarze w naszej, polskiej, platformianej racji stanu występuje, ta skłonność do pouczania innych, ba, nie tylko przywódców, ale i całych narodów. Niby dlaczego Rosja ma być państwem rządzonym na takich samych zasadach jak Francja czy Wielka Brytania? Dlaczego autorytarne rządy Arabii Saudyjskiej są cacy a Białoruś Łukaszenki jest be? 
Dla mnie to idiotyzm, to cyniczna hipokryzja, ideologiczna i polityczna poprawność, która może doprowadzić do szału wszystkich tych, którzy potrafią myśleć samodzielnie i nie działać pod wpływem sugestii stetryczałego guru polskich elit, fanatycznego nieprzyjaciela Rosji Putina, imć Michnika, którego poglądy niejednemu zdołały zrobić z mózgu wodę.
Na „lewicę” zatem nie zagłosuję, gdybym miał głosować, i kiedy tak się po różnych komitetach rozglądam, to pewnie najbliżej by mi było do „Partii Razem”, choć, jak wspomniałem wyżej, publiczna telewizja już ustaliła, że „Partia Razem” wyborów wygrać nie może.
Owszem, przepiękną „gadanę” wyczynia czasami PSL-owski Piechociński, lecz, zapewne przez przeoczenie, nie wspomina, że reprezentuje on partię, w której najcudowniej rozwinęło się rodzinne i pozarodzinne kumoterstwo, więc program PSL-u jest nie dla mnie, bo nie zamierzam Piechocińców całować po łokciach, i prosić, aby mi fuchę w jakiej agencji załatwili. Tak mam.
Kukiza to trochę mi żal. On rzeczywiście sprawia wrażenie antysystemowca, co jest miodem na moje ciało, lecz tak naprawdę to nie wiem, co on by chciał pozamieniać w Polsce, bo na same JOW-y to ja się nie piszę.
Korwin, owszem, zdania nie zmienia, co jak na polityka, jest niespotykaną wręcz zaletą i w paru kwestiach podpisuję się pod jego zdaniem obiema łapami… tyle, że jak korwinowcy dorwią się do władzy, to rewolucja być musi; ja nie straszę, broń Boże, po prostu tak uważam, bo może i by się Korwinowi to udało, co mówi i zapowiada, ale przedtem musiałby zaistnieć przepiękny chaos, a jeśli chaos to i rewolucja, a ja na rewolucję za stary jestem.
Nowoczesna Balcerowicza… o, przepraszam, pana Petru, to nic nowego na świecie - to stary, dobry neoliberalizm z nową twarzą, a największą zaleta pana Petru jest właśnie to, że w swojej kampanii nie pokazuje oblicza swojego promotora, pana Balcerowicza, którego twarz co niektórym bardzo obrzydła, by nie powiedzieć, wywołuje u oglądaczy torsje. Tam gdzie Balcerowicz, nawet z twarzą Petru, tam mnie być nie może.
Dochodzimy więc do kolejnej partii, na któraą nie zagłosuję - PIS-u, partii o wielu twarzach. I znów, pewnie, że i w jej programie znajduję coś, czemu bym przyklasnął… bo mimo wszystko jest to partia ludzi, inaczej powiem, sympatykami tej partii są w dużej mierze ludzie utrąceni przez system, starzy, schorowani, wystawieni na margines. Ale i w tej partii są świnie, są ludzie, którzy robotą się nie zhańbili, jako ten mój nieszczęsny sąsiad, co, choć teraz nie w PIS-ie, to z jego listy startuje. I rzecz niezwykle ważna, decydująca dla mnie, bo osobista. Pan prezes określił był swego czasu moich rodziców, jako ludzi będących przestępcami, należącymi do jakowejś bandy, a ja tego faktu, choć z ojcem swoim i matką przebywałem znacznie dłużej niż pan prezes, ja tego faktu sobie nie przypominam, więc choćby ze względu na samą pamięć o tych, co mi życie dali, nie zagłosuję, nawet pomimo tego, że pani Szydło, co wyszło jak szydło z worka po debacie, na fotel premiera bardziej od pani Kopacz zasługuje.
O pani Kopacz, panu Tusku, o Platformie, to ja już sił mówić nie mam i musiałbym na serce jakie prochy brać, a to znowu wątroba mi siądzie i nie ma przeproś. I tylko tak się zastanawiam, jak to jest: pani premierka mówi do mnie tak, a ja słyszę co innego i się do tego śmieję, jak jaki wariat?
No bo, weźmy taki przykład przykładowy. Pani Kopacz mówi, że Polska tak pięknie się rozwinąwszy (tu procentami sypie) potrzebuje teraz, aby ludziska w Polsce pięknie zarabiali, bo zarabiają grosze… i jeszcze prosi młodych, żeby za granicę nie wyjeżdżali, bo już za chwileczkę, już za momencik zarobią tyle co za granicą… tak sobie zażartowała.
- Jezuuuuuu - wykrzyknąłem - na świętego Kryspina, toż te Platformersy osiem lat rządzili krajem i po lat ośmiu, pierwsza dama polityki odkryła, że Polacy za mało zarabiają, że na śmieciówkach opierają swoją przyszłość - o, matko, ale zapłon, podobny do tego, jakim popisał się pan były prezydent Komorowski, gdy po dostaniu łupnia w pierwszej turze wyborów stwierdził, że teraz to już wie, że wyborców słuchać należy. 
No dobra… teraz zajrzę, czy kawiarenka stoi jeszcze w jednym kawałku, czy się zanadto nie zgorszyła, czytając to, com przed chwilką zakończył płodzić.

11 komentarzy:

  1. Debaty nie słuchałam, zwyciężył Chopin. Przeczytałam z uwagą post, poglądy szanuję, w większości się zgadzam. Tak myśli większość światłych i myślących ludzi. Tak logika i rozsądek podpowiada. Na wybory staram się chodzić, aby mieć świadomość, że mój głos może coś znaczyć. Ale co, skoro pierwsze miejsca w zasadzie nie do ruszenia. Trzeba by zacząć od ordynacji wyborczej. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No cóż, Ultra, ja zakosztowałem polityki od wewnątrz i wiem, czym kierują się politycy i w jak instrumentalny sposób traktują ludzi; później od polityków dostałem po uszach... i pewnie stąd wynka moje stanowisko.... a Nehring, moim zdaniem, troche skrzywdzony

      Usuń
  2. Ja tylko dopowiem za Ultrą, że żal iż do polityki pchają się ludzie, którym jakoś z nami (zwykłymi obywatelami) nie po drodze, a obiecać zawsze można wszystko... w tym gronie jestem trzecią osobą myślącą podobnie i bardzo szkoda, że politycy z afiszy oczywistości wymienionych przez Ciebie nie dostrzegają lub nie stosują w praktyce.
    A Kawiarenka stoi, wszak dobrze jest pogadać na każdy temat :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiesz... myslę sobie, że politycy to taka kategoria ludzi, którzy nigdy do swoich błędów nie są w stanie sie przyznać i nie skrytykują partyjnego kolegę za popełniane przez niego błędy czy nadużycia oraz nie potrafią przyznać racji adwersarzom, kiedy ci mają rację, bo nie uwierzę, że w Polsce, ba na całym świecie istnieje jedna i tylko jedna opcja polityczna, która jest nieomylna. ta ostatnia uwaga oczywiście dotyczy również mnie. Nie uzurpuję sobie prawa go gloszenia jedynie słusznych poglądów, dopuszczam inne, lecz wieloletnie "doświadczenie obserwacyjne", jak i też właśne doświadczenia każą mi zachować w tej sprawie własne zdanie,
      pozdrawiam

      Usuń
  3. To wszystko prawda.Nie dorobiliśmy się elit politycznych na jakimś poziomie,ale to bolączka nie tylko nasza.
    Pójde zagłosować przeciw PO i przeciw PiS,na kogo,to już bez znaczenia:)
    Pozdrawiać

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szanuję Twój wybór...mój jest inny - nie głosuję nigdy przeciw,
      pozdrawiam

      Usuń
  4. W przeciwieństwie do Ciebie zawsze biorę udział w wyborach. Najpierw wybieram partię, o której mam dobre mniemanie, potem szukam na jej liście człowieka, którego znam i o którym wiem, że będzie dobrym posłem czy senatorem.
    Nie chce mi się pisać o zaletach i wadach każdej partii, bo mam podobne zdanie do Twojego, ale Ryszarda Petru nie postrzegam jedynie przez pryzmat Balcerowicza, przez którego straciliśmy prawie wszystkie oszczędności. Do tej pory mój mąż nie może mu tego wybaczyć.
    Bardzo podoba mi się pani Basia Nowacka, ale niekoniecznie jej otoczenie.
    Trudno będzie wybrać kandydata, ale na pewno cała moja rodzina zagłosuje.
    Serdecznie pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Anno, no dobrze... dokonałem wyboru partii, znalazłem kandydata, zagłosowałem i po pół roku czy półtora "mój" poseł przechodzi do innej partii, ba wchodzi do rządu, na który psioczył z ław opozycji. To wcale nie jest fakt odosobniony. Inny przykład: wybrałem swojego posła, który odżegnywał sie od poodnoszenia podatków i wieku emerytalnego, a będąc już wybranym, postępuje wręcz przeciwnie.
      Albo dokonuję wyboru europosłanki, która za pieniądze podatników, w pewnej znanej w Polsce "karczmie" uciesznie i z humorem rozpowiada się o tym, co na temat Polski i rządu sądzi, a ta prywatna rozmowa nijak się ma tego, co rozpowiada przed kamerami. Albo jakże mi głosować na partię ludową, której posłaniem jest to, aby własnemu elektoratowi zapewnić cieplutkie posady w agencjach i spółkach, natomiast w oficjanym obiegu funkcjonują u przywódcy tej partii słowa, że najważniejszym i jedynym zadaniem jego partii jest słuzba ojczyźnie. Nie, Anno, nie ze mną te numery, nie akceptuję takiej polityki, nie mój cyrk i małpy nie moje. Może za 30-40 lat coś się zmieni na lepsze w tej kwestii, a wtedy, proszę bardzo, może i zagłosuję,
      pozdrawiam

      Usuń
    2. Andrzeju, pamiętaj, że w Polsce mamy system partyjny i nic na to nie wskazuje, aby on się zmienił. Wolne elektrony nie mogą liczyć na zasiadanie w ławach poselskich. Zawsze musi ich popierać jakaś partia, np. senatorów Cimoszewicza i Borowskiego popierała PO, choć niby byli samodzielni.
      Poseł musi głosować tak, jak jego partia, bo to przecież ona wyłożyła na niego pieniądze.
      Nigdy nie głosowałam na nikogo z partii chłopskich, bo oni bez skrupułów korzystają z wszelkich przywilejów. Wydaje mi się jednak, że każdy, kto ma dostęp do posadzenia krewniaka na wysokim stołku, zawsze z tego skorzysta i to bez względu na to, z jakiej jest partii.
      Chyba pisałeś o pani Bieńkowskiej, która nie jest europosłanką, lecz wysokim komisarzem RE.Gdybyś mógł znaleźć całą jej wypowiedź, to przekonałbyś się, że ona mówiła co innego, niż powszechnie się podaje.
      Nie licz na to, że nawet za 40 lat cokolwiek się zmieni, chyba że będzie obowiązek głosowania, wtedy oddasz nieważny głos.
      Pozdrawiam.

      Usuń
    3. Anno, w sumie nie jest to takie ważne, czy Bieńkowska jest europosłanką, czy Panią Komisarz, ale do sejmu została wybrana. Faktycznie, prywatnie ona mówiła co innego, niż oficjalnie, a zapamiętalem też ten tekst, w którym stwierdziła, że w Polsce za 6 tysięcy to pracuje idiota. Myślę, że choćby z tego względu okazywanie szacunku dla tej Pani jest poza moim zasięgiem, a że jest, jak piszesz, Wysokim komisarzem... niech sobie nim będzie choćby dożywotnio.
      Widzisz, tak mi sie wydaje, że różnica pomiędzy nami wynika z faktu, że Ty jeszcze ufasz, wierzysz, nie wszystkim, rzecz jasna, ale przynajmniej niektórym; ja natomiast straciłem już bezpowrotnie wiarę i dlatego ten mój wtręt, że może za 30-40 lat coś się poprawi, bo przecież wiem doskonale, że nie dożyję tych czasów. Cóz, Anno, dla mnie obecna Polska nie jest moim krajem. To co mnie z nią łączy to język, kultura... niewiele więcej. Wiesz, swego czasu byłem w jednej z partii, uwierzyłem, że mogę mieć na coś wpływ. Sromotnie się zawiodłem, bo poznałem pewne mechanizmy, którymi kierują się politycy... nie tylko zresztą tej "mojej" partii. Nie potrafiłem znieść tej obludy, hipokryzji, która pokazuje dwa, skrajne oblicza człowieka-polityka... to dokładnie tak jak z Bieńkowską, Arłukowiczem i tym moim sąsiadem - posłem, który w życiu nie pracował jak inni. Później, kiedy politykiem już nie byłem, dostałem po łbie własnie od polityków, od takich miernot, nbie wartych nawet rozmowy o nich. Być może także te moje osobiste doświadczenia mają wpływ na moje poglądy i chociaż jestem jak najdalej od wszelkich skrajności, fanatyzmu i tym podobnych uczuć, to nie jestem w stanie zaakceptować zachowań, ktore uznaję za niegodne człowieka i nie wierząc w pozytywne zmiany pozostawiam wybór innym, niech klaszczą, jedni tym, drudzy innym... dla mnie pod względem etycznym, moralnym nasz kraj jest stracony,
      pozdrawiam

      Usuń
  5. Jak czytam ten komentarz, to muszę się zgodzić z tym, co piszesz. Obrzydzenie bierze, jak ludzie przechodzą z jednej do drugiej partii, bo ta akurat przy władzy. Niektórzy to na emeryturę mogą przechodzić, bo lata świetlne spędzili na stołkach pracą się nie plamiąc. Pozdrowienia zasyłam.

    OdpowiedzUsuń