O, TÉMPORA. O MORES! (20. 901 - 940) PEIOR AVTS AETAS

 

901. PATIAR, POTIAR — Pocierpię, zdobędę

902. PATI NATAE — Zrodzone, aby cierpieć (Séneca)

903. PÁTIENS, QUIA AETERNUS — Cierpi, bo wieczny (Św. Augustyn)

904. PÁTRIA COMMUNIS EST PARENS ÓMNIUM NOSTRUM — Ojczyzna jest wspólną rodzicielką nas wszystkich (Cícero In Catilinam I, 17)

905. PÁTRIA EST, UBICUMQUE BENE — Ojczyzna jest tam, gdzie dobrze (Pacuvius Teucer)

906. PÁTRIA POTESTAS — Wadza ojcowska

907. PATRIA… MIHI VITA MEA MULTO EST CÁRIOR — Ojczyzna jest mi o wiele droższa niż życie (Cícero In Catilinam I, 27)

908. PÁTRIAM AMAMUS, NON QUIA MAGNA EST, SED QUIA NOSTRA — Ojczyznę kochamy nie dlatego, że wielka, ale że nasza

909. PÁUCA CUM ÁLIIS, MULTA TECUM LÓQUERE! — Mów mało z innymi, dużo ze sobą!

910. PÁUCA, SED BONA — Mało, ale dobrego

911. PÁUCI, QUOS AEQUUS AMAVIT IUPPITER — Nieliczni, których upodobał sobie sprawiedliwy Jowisz (Vergílius Aeneis VI, 129–130)

912. PÁUCOS BEAVIT ÁULA, PLURES PÉRDIDIT, ET EOS QUOQUE, QUOS BEAVIT, PÉRDIDIT — Pałac wielu uszczęśliwił, ale więcej zgubił, a zgubił i tych, których uszczęśliwił

913. PAULATIM SUMMA PETUNTUR — Szczyty (najwyższe cele) osiąga się powoli

914. PÁULO MAJORA CANAMUS! — Zaśpiewajmy coś wznioślejszego! — Przejdźmy do spraw poważniejszych! (Vergílius Eclogae IV, 1)

915. PAULUMQUE MORATI SÉRIUS AUT CÍTIUS SEDEM PROPERAMUS AD UNAM — Trochę tu zabawiwszy pospieszamy prędzej czy później do tej samej siedziby (Ovldius Metamorph. X, 32, 33)

916. PÁULUM SEPULTAE DISTAT INÉRTIAE CELATA VIRTUS — Mało różni się bierna szlachetność od usypiającego bezwładu

917. PÁUPER ENIM NON EST, CUI RERUM SÚPPETIT USUS — Nie jest ubogim ten, któremu wystarcza to, czego używa (Horátius)

918. PÁUPERTAS ÍMPULIT AUDAX — Pchnęło mnie do tego bezczelne ubóstwo (Horátius Epistidae II, 2, 51)

919. PÁUPERTAS NON EST PROBRO — Ubóstwo nie hańbi — Ubóstwo należy chwalić choćby z tego względu, że nie szkodzi mu ani złodziej, ani dziki wróg (J. Kochanowski Ekgiae III, 2)

920. PAUPER UBIQUE IACET, DIVES UBIQUE PLACET — Biedak wszędzie zapomniany, bogacz wszędzie podoba się — Biednemu zawsze wiatr w oczy wieje

921. PAX DECET ALMA HÓMINEM, GÁUDET FERA BÉLUA BELLO — Dla człowieka stosowny jest życiodajny pokój, tylko dzika bestia znajduje radość w wojnie

922. PAX ÓPTIMA RERUM — Pokój to najlepsza rzecz

923. PAX, PAX, PAX VOBISCUM — Pokój, pokój, pokój wam (Vulgata Genesis III)

924. PAX TEUTÓNICA — Pokój teutoński (nieuczciwy, niepewny)

925. PECCAVI — Zgrzeszyłem, zbłądziłem

926. PECTÓRIBUS MORES TOT SUNT, QUOT IN ORBE FIGURAE; QUI SAPIT, INNUMERIS MORIBUS APTUS ERIT — W piersiach ludzi tyle charakterów, ile postaci na świecie; człowiek rozsądny dostosuje się do nich (Ovídius Ars am. I, 157–8)

927. PECTUS EST, QUOD DISERTOS FACIT — Serce czyni ludzi wymownymi (Quintilianus X, 7, 15)

928. PECÚLIUM RE, NON VERBIS AUGETUR — Majątek rośnie czynem, nie słowami

929. PECÚNIA NON OLET — Pieniądz nie śmierdzi

930. PECÚNIAE IMPERARE OPORTET, NON SERVIRE — Pieniądzom trzeba rozkazywać, a nie służyć (Séneca)

931. PECÚNIAE OBÓEDIUNT ÓMNIA — Pieniądzom wszystko ulega

932. PEDE POENA CLAUDO — Chromająca kara, nierychliwa (Horátius Cármina III. 2, 32)

933. PENDENTE LITE — W czasie trwania sporu

934. PENDENT OPERA INTERRUPTA — Wiszą przerwane prace (Vergílius Aeneis IV, 88)

935. PENÉLOPEN IPSAM, PERSTA MODO, TÉMPORE VÍNCES — Samą Penelopę z czasem zdobędziesz, wytrwaj tylko (Ovídius Ars am. I, 475)

936. PEIOR AVTS AETAS — Czas gorszy niż za dziadów (Horátius Cármina III, 6, 46)

937. PER ACCESSIT — Przez przystąpienie — Przez przyłączenie się do czyjegoś zdania przy głosowaniu

938. PER ÁCCIDENS — Przez przypadek — Przypadkiem

939. PER ACCLAMATIONEM — Przez zgodne wyrażenie woli — Jednogłośnie

940. PERACTI LABORES IUCUNDI SUNT — Praca zakończona jest przyjemna — Miło wspominać minione trudy

[28.02.2023, Toruń]