CHMURKA I WICHEREK

...życie tutaj jest także fikcją, choć nie zawsze...

19 lipca 2023

O, TÉMPORA. O MORES! 25. (1359 – 1414) QUI NON HABET EQUUM, VADAT PEDIBUS

 

1359. QUI MORTEM IN MALIS PONIT, NON POTEST EAM NON TIMERE — Kto uważa śmierć za zło, nie może się jej nie bać

1360. QUI NESCIT DISSIMULARE, NESCIT REGNARE — Kto nie umie udawać, nie umie rządzić (Maksyma Ludwika XI)

1361. QUI NIMIS PRÓPERE, MINUS PRÓSPERE — Kto zbyt pospiesza, działa niezbyt rozważnie — Co nagle, to po diable

1362. QUI NIL POSSEDIT. NIHIL SE PÉRDERE CRUWE — Kto nic nie posiadał, wierzy, że nic nie traci

1363. QUI NÍMIUM PROBAT, NIHIL PROBAT — Kto chce udowodnić zbyt wiele, nie udowodni niczego

1364. QUI NIMIUM PRÓPERAT, SERIUS ABSOLVIT — Kto zbyt śpieszy, później kończy

1365. QUI NON DEFENDIT NEC ÓBSTITIT INIÚRIAE, SI POTEST, TAM EST IN VIITIO, 1366. QUAM SI PARENTES; ALT AMICOS AUT PATRIAM DESERAT — Kto nie broni przed krzywdą ani się jej przeciwstawia; jeżeli może, jest tak samo winien, jak gdyby porzucił rodziców albo przyjaciół, albo ojczyznę (Cícero De officis I. 2, 3)

1367. QUI NON HABET EQUUM, VADAT PEDIBUS — Kto nie ma konia, niech idzie pieszo

1368. QUI NON LABORAT, NON MANDUCAT — Kto nie pracuje, ten nie je

1369. QUI NON PRÓFICIT, DÉFICIT — Kto nie idzie naprzód, cofa się

1370. QUINTA ESSÉNTIA — Piąty Żywioł (Arystoteles)

1371. QUI NUNQUAM MAŁE, NUNQUAM BENE — Kto nigdy nie postąpił źle, ten nigdy nie postąpił dobrze

1372. QUI ÓMNIBUS DIFFIDIT, IS NUNQAM AMICOS SIBI COMPARAVIT — Kto nikomu nie ufa, ten nigdy nie zdobył sobie przyjaciół

1373. QUI PARTI CÍVIUM CÓNSULUNT, PARTEM NÉGLEGUNT, REM PERNICIOSÍSSIMAM IN CIVITATEM INDUCUNT, SEDITIONEM ATQVE DISCÓRDIAM — Ci, którzy części obywateli sprzyjają, część lekceważą, wprowadzają do państwa rzecz najzgubniejszą, bunt i niezgodę (Cícero De officiis I, 85)

1374. QUI PAVET EX CULMIS, STÍPULIS NON INCUBAT ULLIS — Kto boi się słomy, nie chodzi po rżysku — Kto boi się wilka, nie chodzi do lasu

1375. QUI PECCAT, ÉBRIUS, LUAT SÓBRIUS! — Kto grzeszy po pijanemu, niechaj pokutuje, kiedy wytrzeźwieje!

1376. QUI PECCAT, VÍTIO PÉRDITUR IPSE SUO — Kto grzeszy, sam się gubi swym występkiem (K. Janicki Vitae archiepisc. Gnesn. XVIII)

1377. QUI PLURA LÓQUITUR, IS DIEPTUS ESSE DÍCITUR — Kto dużo mówi, uchodzi za głupca


1378. QUI PRO QUO? — Kto za kogo? — Zabawna pomyłka, pomieszanie osób, nieporozumienie

1379. QUI SAPIT, IN TÁCITO GÁUDEAT ILLE SINU! — Mądry niechaj chowa uciechę swoją w fałdach togi! (Tibullus IV, 13)

1380. QUI SCRIBIT, BIS LEGIT — Kto pisze, jakby podwójnie czytał

1381. QUIS CUSTÓDIET IPSOS CUSTODES? — A kto pilnować będzie samych strażników?

1382. QUIS IGNORAT UTÍLIUS AC MELIUS EST FRUI PACE QUAM BELLO VEEXARI? — Któż nie wie, że pożyteczniej i lepiej jest kosztować pokoju niż być nękanym wojną?

1383. QUIS ENIM INVITUM SERVARE LABORET? — Któż bowiem trudziłby się ratowaniem kogoś wbrew jego woli?

1384. QUI SEMEL SCURRA, NUNQUAM PATER FAMÍLIAS — Kto raz był nicponiem, nigdy nie będzie przyzwoitym ojcem rodziny

1385. QUIS HOC CREDAT? — Kto mógłby w to uwierzyć?

1386. QUI SE MÉTUI VOLENT, MÉTUANT IPSI NECESSE EST — Kto chce, aby się go bano, z konieczności sam bać się musi

1387. QUID PRAECLARUM, NON IDEM ARDUUM? — Czy to, co sławne, nie jest zarazem trudne? (Cicero Tusc. clisp. III, 34)

1388. QUI SINE PECCATO EST? — Kto jest bez grzechu (Ewangelia wg Jana VIII, 3, 12)

1389. QUIS LEGET HAEC? — A któż to będzie czytał? (Persius)

1390. QUIS FÁMULUS AMÁNTIOR DÓMINI QUAM CANIS! QUIS FIDÉLIOR COMES? QUIS CUSTOS INCORRÚPTIOR? QUIS INVENIRI POTEST VIGILÁNTIOR? — Ja sługa bardziej kocha pana niż pies? Kto je wierniejszym towarzyszem? Kto bardziej nieprzekupnym stróżem? Któż może być czujniejszy? (Columella De canibus VIII, 12)

1391. QUIS MUTARE CAKEM VEL AQUA PÉCTINE POSSET? — Kto może zmienić psa za pomocą wody lub grzebienia?

1392. QUIS NOSSET HOMERUM, ÍLIAS AETERNUM SI LATUISSET OPUS? — Któż znałby Homera, gdyby to wieczne dzieło, Iliada, było w ukryciu? (Ovídius Ars am. III, 413)

1393. QUIS, NISI MENTIS INOPS, TÉNERAE DECLAMA AMICAE - Chyba tylko pozbawiony rozumu deklamuje wiersze swej młodej przyjaciółce (Ovidius Ars am. I, 463)

1394. QUIS POTEST MORTEM MÉTUENS ESSE NON MISER? — Kto bojąc się śmierci może być szczęśliwy!

1395. QUIS POTEST MORTEM AUT DOLOREM MÉTUENS, QUORUM ÁLTERUM SAEPE ADEST, ÁLTERUM SEMPE IMPENDET, ESSE NON MISER? — Kto może nie czuć się nieszczęśliwym z obawy przed bólem albo śmiercią, z których jeden często nas dotyka, a druga zawsze grozi? (Cícero Tusci disp. V, 6)

1396. QUISQUE PRAESÚMITUR BONUS, DONEC PROBETUR CONTRÁRIUM — Każdy dopóty uchodził za prawego, dopóki nie udowodni mu siej czegoś przeciwnego

1397. QUIS, QUID, QUIBUS AUXÍLIIS, CUR, QUOMODO, QUANDO? — Kto, co, gdzie, przy jakiej pomocy, dlaczego, w jaki sposób, kiedy?(Quintilianus Rhetorica)

1398. QUISQUIS AMAT RANAM, RANAM PUTAT ESSE DIANAM — Kto kocha żabę, myśli, że to Diana

1399. QUISQUIS ERIT VITAE, SCRIBAM, COLOR — Jakakolwiek będzie barwa (sposób) życia,będę pisać (tworzyć) (Horátius)

1400. QUIS SCIT, AN ADÁCIANT HODIERNAE CRÁSTIMA SUMMAE DI SÚPERI? — Kto wie, czy dorzucą niebianie czas jutrzejszy do dni przeżytych? (Horátius Cármina IV, 7, 17)

1401. QUI SIBI NOTUS ERIT, SOLUS SAPEENTER AMABIT ATQUE OPUS AD VIRES ÉXIGET SUAS — Tylko ten, kto zna siebie, będzie rozsądny w miłosnych uniesieniach i dostosuje do sił swe zapędy (Ovídius Ars am. II, 501–502)

1402. QUI SPERNIT CONSÍLIUM, SPERNIT AUXÍLIUM — Kto gardzi radą, gardzi i pomocą (nie może liczyć na pomoc)

1403. QUISQUIS SAPIENTER AMABIT, VINCET — Ktokolwiek będzie kochał mądrze, zwycięży

1404. QUIS SEPARABIT? — Kto rozdzieli?

1405. QUI STULTUS EXIT, STULTUS REVÉRTITUR — Kto wychodzi jako głupiec, głupcem powraca

1406. QUI TACET, CONSENTIT — Kto milczy, ten zgadza się

1407. QUI TACET, CONSENTIRE VIDETUR — Kto milczy, ten zdaje się zgadzać (Zasada prawna Bonifacego VIII)

1408. QUI TOTUM VULT, TOTUM PERDIT — Kto chce wszystkiego, wszystko traci

1409. QUIS TÚLERIT GRACCHOS DE SEDITIONE QUAERENTES? — Kto zniósłby Grakchów uskarżających się na bunt? (Iuvenalis Satirae II, 24)

1410. QUI UNUM VIDIT, NIHIL VIDIT; QUI MILLE VIDIT, VIDIT — Kto widział jedno (dzieło sztuki antycznej), nic nie widział; kto widział tysiąc, widział jedno

1411. QUI VÍNCITUR, VINCIT — Kto doznaje klęsk, zwycięża

1412. QUI VITAT MOLAM, VITAT FARINAM — Kto unika żaren, nie będzie miał mąki

1413. QUI VULT FINEM, VULT MÉDIA — Kto chce końca, chce i środka — Jak się powiedziało A, trzeba powiedzieć i B

1414. Q. L. = QUANTÚMLIBET — Do woli


[19.07.2023, Toruń]


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz