Cejlońska czarna

- Co tam, panie, za oknem? 

- Deszcz siąpi, wiatr smaga, zimno.

- Z rumem podać?

- Z rumem, arakiem, imbirem, co tam pan ma u siebie.

Podano z rumem. Cejlońska czarna. 

- I gazetka dla pana. Obowiązkowo do przedpołudniowej herbatki.

- Ech, panie, czytać nieskładnie. Już lepiej na te "Dziady" do kawiarenki wpadnę.

- Niech pan wpadnie. Czytać się nie chce wiadomości?

- Pewnie, bo to człowiek wie, co go czeka. Zarabia się niewiele ponad tysiąc do ręki, a pasa mi będą zaciskać. Widział to kto, aby ktoś taki jak ja, w ochronie pracujący za tysiąc sto do ręki, miał się przyczynić do kryzysu na świecie? Ja, panie, z pierwszą grupą, przecież, że nie znajdę roboty za większe pieniądze. 

- Źle się dzieje - kawiarennik skwitował potwierdzając niepokój człowieka w wieku więcej niż średnim. - Kto o to zadba teraz, kiedy globalne problemy na świecie.

- Źle, panie. Człowiek nocki bierze, żeby starczyło na święta, ale ile można. Rano do łóżka i spać, spać, przetrwać to. A dzisiaj to i spać nie mogę, dlategom tu zajrzał. Ale przecież wyniosę się stąd, zupkę sobie zrobię, kiełbasę białą kupiłem i choćby parę godzin snu. I tak sobie myślę, czy jest sposób na to, aby przespać ten nieprzyjemny czas. Ale na "Dziady" przyjdę. 

Dzwonek u drzwi zdradził wejście kolejnego gościa.