Przestępca

Radca Krach przysiadł się do mecenasa Szydełki już po zamknięciu kawiarenki. Ten zdawał właśnie relację z urzędowych czynności, jakich wymagała rejestracja stowarzyszenia. Wszystko gotowe i w najlepszym porządku, trzeba czekać.

- Mecenasie – rzekł Krach – czyżbyś nie spostrzegł, jakie konsekwencje niesie z sobą wczorajszy wyrok?

Szydełko, upity kawą i rozmową z Adamem, podniósł z rezygnacją i niezrozumieniem wzrok na przyjaciela.

-Wszak w stanie wojennym wzięli cię w kamasze – zakrzyknął radca.

- I cóż z tego wynika?

- Wynika z tego faktu to, iż będąc pod rozkazami zbrojnej grupy przestępczej, zasługujesz na sprawiedliwy rachunek historii. Przestępcą jesteś i tyle.

Szydełko otworzył szerzej oczy, pokiwał głową, uśmiechnął się, choć w tym uśmiechu była jakaś gorycz i ironia zarazem.

- Owszem radco, posługując się filozofią najjaśniejszego sądu, jestem nim w istocie, albowiem hierarchia podległości wobec naczelnego wodza, jak się okazuje szefa przestępczego związku zbrojnego, nie zwalnia od odpowiedzialności.

- Z uzasadnienia tego wyroku – kontynuował radca Krach – wynika niezbicie, że każde poprzednie władze przestępczymi były, nie wykluczając marszałka Piłsudskiego, który stał na czele grupy zbrojnej. Wobec powyższego, aby ból ten w oczekiwaniu na zasłużoną karę zagłuszyć, wypijmy po kielichu.