1588. SACER ESTO! — Niech będzie przeklęty! Niech będzie poświęcony!
1589. SACRA CELÉRIUS ABSOLVENDA — Trzeba prędzej kończyć obrzędy
1590. SACRIFÍCRUM INTELLECTUS — Rezygnacja z własnego przekonania, z samodzielnego myślenia
1591. S. / SAEC. / SAECULUM — Wiek
1592. SAECULUM OBSCURUM — Ciemny, ponury wiek (Wiek X w historii papiestwa)
1593. SAEPE EST ETIAM SUB PALLÍOLO SÓRDIDO SAPIÉNTIA — Często pod brudnym płaszczem kryje się mądrość (Caecilius Statius)
1594. SAEPE STILUM VERTAS, ÍTERUM QUAE DIGNA LEGI SUNT, SCRIPTURUS, NEOUE TE, UT MIRETUR TURBA, LAEORES, CONTENTUS PÁUCIS LECTÓRIBUS — Często odwracaj rylec (zmazuj, coś napisał), jeżeli zamierzasz pisać rzeczy godne powtórnego czytania, i nie trudź się dla poklasku tłumu, a zadowalaj się nielicznymi czytelnikami (Horátius Satirae I, 10, 72—4)
1595. SAEPE TACENS VOCEM VÉRBAQUE VULTUS HABET — Często nieme oblicze ma głos i wymowę (Ovídius Ars am. I, 572)
1596. SÁEPIUS AD LÁUDEM ATQUE VIRTUTEM NATURA SINE DOCTRINA QUAM SINE NATURA VÁLUIT DOCTRINA — Częściej dla chwały i zalet osobistych miała znaczenie natura bez nauki niż nauka bez natury (Cícero Pro Archia poeta 7)
1597. SAEVIT IN ABSENTES — Wścieka się na nieobecnych (Vergílius Aeneis IX, 63)
SAEVIT TOTO MARS ÍMPIUS ORBE — Bezbożny Mars szaleje na całym świecie (Vergílius Georgica I, 511)
1598. SAEVUM PECUS — Stado (trzoda) niewolnicze (Horátius Epigrammata I, 19, 19)
1599. SAGACITAS NARIUM — Wyczuwanie węchem — Czułe powonienie (H. Sienkiewicz)
1600. SALUS AEGROTI SUPREMA LEX ESTO! — Niechaj zdrowie chorego będzie najwyższym prawem!
1601. SALUS PÓPULI SUPREMA LEX ESTO! — Dobro ludu niechaj będzie najwyższym prawem! (Prawa XII tablic, Cícero De legibus III, 3, 8)
1602. SALUS PUBLICA SUPREMA LEX ESTO! — Dobro publiczne winno być najwyższym prawem!
1603. SALUS REI PÚBLICAE (PÓPULI) SUPREMA LEX (ESTO)! — Dobro państwa (ludu) niech będzie najwyższym prawem!
1604. SALUTA LIBENTER — Witaj chętnie, życzliwie — Nikt jeszcze nie stracił na uprzejmości
1605. S.D. = SALUTEM DICIT — Pozdrawia
1606. SALVA APPROBATIONE — Z zastrzeżeniem uznania, przyjęcia
1607. SALVA CONDITIONE — Z zastrzeżeniem warunku
1608. SALVA OONSCIENTIA — Ze spokojnym sumieniem
1609. SALVA REMISSIONE — Z zastrzeżeniem zwrotu
1610. SALVA RES EST, SALTAT SENEX — Tańczy starzec, gdy rzecz się udała (mówi się wtedy, gdy jakaś niebezpieczna rzecz się udała)
1611. SALVA VÉNIA — Za pozwoleniem — Za przeproszeniem
1612. SALVAVI ANIMAM MEAM — Zbawiłem duszę moją
1613. SALVE! — Witaj!
1614. SALVE, MAGNA PARENS FRUGUM, SATÚRNIA TELLUS, MAGNA VIRUM! — Witaj, ziemio Saturna, wielka rodzicielko owoców i ludzi! (Vergílius)
1615. SALVE, REGINA! — Witaj, królowo!
1616. SALVO CÁLCULO — Z możliwością omyłki w rachunku
1617. S.E.E.O. - SALVO ERRORE ET OMISSIONE — Z możliwością błędu i przeoczenia
1618. SALVO HONORE — Bez ujmy dla honoru
1619. SALVO IURE — Z zastrzeżeniem praw
1620. SALVO PLENO TITULO — Z zachowaniem pełnego tytułu
1621. SALVUS CONDUCTUS — List bezpieczeństwa — List żelazny
1622. SANCTA SANCTE — Świętości traktujcie jak świętości — Świętości nie szargać
1623. SANCTA SIMPLÍICITAS! — Święta naiwności!
1624. SANCTI HABEANTUR LEGATI — Posłów należy traktować jak uświęconych (nietykalnych)
1625. SANCTUM OFFÍCIUM — Zgromadzenie kardynałów
1626. SANCTUM SANCTORUM — Święte świętych (miejsce), najświętsze
1627. S. / SANCTUS — Święty
1628. SAPERE AUDE, ÍNCIPE! — Ośmiel się być mądrym, zacznij! (Horátius Epistulae I, 2, 40)
1629. SAPERE ET FARI — Być mądrym i wymownym (starożytny ideał wychowawczy)
1630. SÁPIAS, VINA LIQUES ET SPÁTIO BREVI SPEM LONGAM RESÉCES! — Bądź mądra, cedź wino, a odległe nadzieje przetnij krótką chwilą! (Horátius Cármina I, 11)
1631. SAPIENS LÉGIBUS PARET, QUIA ID SALUTARE MÁXIME PUTAT — Mędrzec jest posłuszny prawom, gdyż uważa to za najzbawienniejsze
1632. SÁPIENS MORTEM NON TIMET — Mądry nie boi się śmierci
1633. SÁPIENS NIHIL AFFIRMAT, QUOD NON PROBAT — Mądry niczego nie twierdzi, czego nie mógłby udowodnić
1634. SÁPIENS NIHIL FACIT INVITUS — Mędrzec nie robi niczego wbrew woli
1635. SÁPIENS SEMPER BEATUS — Mędrzec zawsze szczęśliwy
1636. SÁPIENS SIBIQUE IMPERIOSUS, QUEM NEQUE PAUPÁRIES, NEQUE MORS, NEQUE VÍNCULA TERRENT — Mędrcem i panem sobie jest ten, kogo nie przeraża ani ubóstwo, ani śmierć, ani niewola (Horátius)
1637. SAPIENTEM PÁSCERE BARBAM — Pielęgnować (paść) mądrą brodę — Udawać mądrego
1638. SAPIENTIA ARS VIVENDI PUTANDA EST — Mądrość należy uważać za sztukę życia
1639. SAPIENTI SAT — Mądremu wystarczy — Mądrej głowie dość dwie słowie (Plautus Persa IV, 7, 19)
1640. SAPIENTIS EST MUTARE CONSÍLIUM — Człowiek rozumny nie waha się zmienić zdania
1641. SAPIENTIS IUDICIS EST SEMPER COGITARE, QUID LEX COGAT — Do obowiązków mądrego sędziego należy ciągle rozważać, do czego zmusza (co mówi) prawo
1642. SARTAGO LOQUENDI — Gadanina (Persius Sátirae I, 80)
1643. SAT CITO, SI SAT BENE — Dość szybko, jeżeli ma być dość dobrze
1644. SÁTIETAS PARIT FERÓCIAM — Dostatek rodzi zuchwalstwo
1645. SATIS — Dość — Wystarczy
1646. SATIS ELOQUENTIAE, SAPIÉNTIAE PARUM — Dość wymowny, ale rozumu mało (Sallustius Coniuratio Catilinae)
1647. SATIS EST SATIUS — Lepsze jest wrogiem dobrego
1648. SATIS VERBORUM — Dość słów
1649. SÁTIUS EST BENE IGNORARE QUAM MAŁE DIDICISSE — Lepiej nie uczyć się wcale niż źle
1650. SÁTIUS EST IGNORARE — Lepiej nie wiedzieć
1651. SÁTIUS EST SERO QUAM NUNQUAM DÍSCERE — Lepiej się uczyć późno niż nigdy
1652. SAT PRATA BIBERUNT — Już dość łąki piły — Już dość tego — żartobliwie (Vergílius Eclogae)
1653. SAT SAPIENTI — Dla mądrego wystarczy
1654. SATUR VENTER NON STUDENT LIBENTER — Pełny brzuch nie uczy się chętnie
1655. SC. / SCÍLICET — To jest, mianowicie, domyślne
1656. SC. / SCULPSIT — Rytował, rzeźbił
[03.09.2023, Toruń]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz