POEZJA (77) TADEUSZ BOY-ŻELEŃSKI *** A KIEDY PRZYJDZIE...

 

...A kiedy przyjdzie godzina rozstania,

Popatrzmy sobie w oczy długo, długo

I bez jednego słowa pożegnania

Idźmy - ja w jedną stronę,, a ty w drugą.

Bo taka nam już pisana jest dola,

Że nigdy dla nas Jutro się nie ziści,

Wiecznie nam w poprzek stanie tajna WOLA,

Co tkliwość mieni w podmuch nienawiści.

Najmilsza moja! Leć, kędy cię niesie

Twych piórek zwiewność i krwi młodej tętno;

Leć, kędy życia pieśń wzdyma i gnie się

W rytmów tanecznych melodię namiętną;

Leć, kędy Rozkosz wyciąga ramiona

Po smutne serce człowieka tułacze,

Co w jej śmiertelnym spazmie drży i kona,

I wyje z bólu, i ze szczęścia płacze...

Leć... ale pomnij: w pogody uśmiechu,

W marzeń haszyszu i w smutków żałobie,

I w cnót dystynkcji, i w plugastwie grzechu

To wiedz, najmilsza: ja jestem przy tobie.

Oczyma na cię patrzę skupionemi,

Jak na misterium ważne, groźne prawie,

I co bądź czynisz, biedna Córo Ziemi,

Ja, brat twój starszy, ja ci błogosławię...

...Gdy będziesz cierpieć, ja ciebie pocieszę,

A gdy się zbrukasz, wówczas wiedz, ty droga:

Ja cię wysłucham i ja cię rozgrzeszę,

Bo taką władzę mam daną od Boga.

W twe dłonie wtulę twarz od tęsknot bladą,

O twe kolana głowę oprę biedną,

A ty mi bajaj, o Szecherezado,

Twych cudnych nocy, ach, tysiąc i jedną...

...A kiedy przyjdzie godzina spotkania,

Może w nas pamięć dawnych chwil poruszy

I bez jednego słowa powitania

Popatrzym sobie aż w samo dno duszy…

[05.01.2025, Toruń]