MUZYCZNE POCZTÓWKI (7) - DOLORES O'RIORDAN R.I.P.

"Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim, Moja droga Dolores, tym zniknieniem swoim" chciałoby się parafrazować słowa Jana z Czarnolasu.
Dolores O’Riordan, irlandzka piosenkarka, kompozytorka i poetka, wokalistka zespołu "The Cranberries" odeszła wczoraj, 15 stycznia, przeżywszy zaledwie 46 lat.
Kilka piosenek Dolores miało się znaleźć w muzycznych pocztówkach, lecz nie sądziłem, nie przypuszczałem, że stanie się to po jej śmierci.
Dlaczego oprócz zrozumiałego, ludzkiego żalu po stracie kobiety, która mogła żyć, tworzyć i cieszyć tak liczną publiczność, dla jakiej śpiewała, pojawia się to tak pięknie przez Jana Kochanowskiego uczucie pustki?
Chyba siłą sprawczą tego uczucia jest osobowość artystki, która nigdy nie okazywała tego, że jest gwiazdą... także jej rozpoznawany, nie do podrobienia głos, jej wrażliwość, talent muzyczny i poetycki (jest kompozytorką i autorka wszystkich przedstawionych poniżej utworów); także urok osobisty....
Sztandarową jej piosenką jest antywojenny song "Zombie", w którym w sposób dramatyczny Dolores O'Riordarn wyraża swój sprzeciw przeciwko wojnie. Sięgając wielokrotnie po ten utwór w internetowej sieci, nie sadziłem, że oficjalny teledysk z tą piosenką wyświetlany był ponad 650 milionów razy. Ciekawe jest to, że wyrosło nam nowe pokolenie słuchaczy tego songu. "Zombie" jest rozpoznawalna przez młodzież, ba, wręcz dzieci, których nie było na świecie, kiedy ta piosenka powstawała.

Zombie

"Rozumiesz, że to nie ja, to nie moja rodzina.

W twojej głowie, w twojej głowie, oni walczą.

czołgami, bombami,

bombami i strzelbami.

W twojej głowie, w twojej głowie... płaczą."

"But you see, it's not me, it's not my family.

In your head, in your head, they are fighting.

With their tanks and their bombs,

And their bombs, and their guns.

In your head, in your head, they are crying."

Przepiękna, romantyczna, jedna z najpiękniejszych "tanecznych" piosenek jakie słyszałem -  "Kiedy odszedłeś", przedstawia Dolores jako kobietę, której uczucia są takie same, jak wszystkich kobiet na Ziemi, którym zły los odebrał szczęście.
When you’re gone

 "Trzymaj się moich dłoni, czuję, że tonę,

Tonę bez Ciebie

I moim zdaniem, wszystko cuchnie

Cuchnie bez Ciebie.

Hold on to my hands, I feel I'm sinking,

Sinking without you.

And to my mind, everything's stinking,

Stinking without you."

"Ode to my family" to pieśń z nieco innym przesłaniem. Piosenkarka odwołuje się w niej do pełnego szczęścia swojego dzieciństwa, do rodziny, która w przypadku dla Dolores znaczy może więcej, niż dla wielu innych piosenkarek bez reszty podporządkowanych swojej karierze, ale w końcu była jednym z siedmiorga dzieci, a to do czegoś zobowiązuje.
Przy okazji piosenki "Ode to my family" warto zauważyć, Dolores O'Riordan (wraz z zespołem The Cranberries) miała szczęście współpracować ze świetnymi operatorami kamer, reżyserami, którzy potrafili w krótkich przecież teledyskach oddać niepowtarzalny klimat jej pieśni; nastrojowych, melodyjnych, lubianych przez "starych" i "młodych" fanów. Osobiście uważam, że wizualna "interpretacja" "Ode to my family" to mistrzostwo świata; te czarno-białe obrazy, szczere w swej prostocie, wzruszają, ściskają serce...
  

"Kiedy byłam mała, nieszczęścia

Nie obchodziły nas.

Bo byliśmy wychowywani

Aby życie traktować jako zabawę zabawą 
i byśmy brali z niego jak najwięcej.

Moja mama, moja mama tuliła mnie.

Czy przytulała mnie wtedy?

Mój tata, mój tata, mnie lubił,

Och, jak on mnie lubił. Czy kogoś to obchodzi?

Unhappiness where's when I was young

And we didn’t give a damn

’cause we were raised

To see life as fun and take it if we can

My mother, my mother she hold me

Did she hold me, when I was out there

My father, my father, he liked me

Oh he liked me, does anyone care."

I wreszcie "Animal Instinct", pełen optymizmu i wiary.

"Więc weź mnie za ręce i chodź ze mną

Zmienimy rzeczywistość

Więc weź mnie za ręce i będziemy się modlić

Nie zabiorą Cię ode mnie

Nigdy nie sprawią, że będę płakała, nie

Nigdy nie sprawią, że umrę.

So take my hands and come with me

We will change reality

So take my hands and we will pray

They won't take you away

They will never make me cry, no

They will never make me die."

...tak naprawdę nie umarłaś... przeszłaś tylko na drugą stronę...

[16.01.2018, "Dobrzelin"]