Gęba nareszcie padła

Gęba ma nadzieję, że i tę noc przetrzyma, i to przetrzyma bezsennie, albowiem do dolegliwości z pogranicza psychiatrii i psychoanalizy dołączyła jeszcze infekcja bezczelna a upiorna. Rzuciła się ta zadziorna żmija na Gęby gardło i okoliczne przydatki, przez co ledwo co onaż dychać może, wykluczywszy też mowy marudzenie. A chciała Gęba podjąć temat współ czucia pisanego rozdzielnie, dla podkreślenia, że nie o współczucie jej idzie, ani o jaką litość, lecz o urzędowy brak umiejętności i woli wczuwania się w to, co dzieje się z innymi.

Ale Gęba z powodu niedrożności swojej, kontynuowania wątku się zrzeka, a jak Bóg da, to i może do niego wróci, a może i nie wróci, bo na dwoje babka wróżyła,

hej.