TESTAMENT [1-2]

TESTAMENT (1)

Na pożółkłym papierze

grafitowym rysikiem ołówka

kreślę niezdarnie wyrazy 

siwiejącej pamięci

Czas notariusz

daremnie próbuje wybrać

z tej mglistej opowieści

jakiś fragment

który sprawiałby wrażenie

ważkości słów.

Wydaje mi się mówi

że sukcesorzy

zrzekną się spadku.

Wybaczy pan

ale czas zrobił swoje

nikogo nie interesuje to

że stojąc w deszczu na balkonie 

urągał pan burzy

chwytał w ramiona cały świat

wierząc w prometejską moc

odbierania bogom ognia.

TESTAMENT (2)

Ustępuję miejsca nie mądrości

ani bogactwu ni sławie

nie klękam przed pięknem

nie oddaję czci bogom

wodzom i wieszczom

pochylam się przed zmarszczkami starości

chromym krokom

oddechom ciężkim i krótkim

wzrokowi ociemniałemu

oddaję cześć

zdeformowanemu starością ciału

ofiarowuję swoją przyjaźń

ułomnym dziękuję za to

że pozwolili mi być z sobą

do swoich dni ostatnich

czerpię siłę ze słabnącego

uścisku ich dłoni

moje wargi

składają na ich czole pocałunek

wiernego męża i kochanka.