II Symfonię c-moll „Zmartwychwstanie”
Gustav Mahler ukończył w czerwcu 1894 roku. Przez wielu uznawana jest za jego
najlepsze dzieło, choć można z tym dyskutować.
Symfonika Mahlera charakteryzuje się mieszaniem gatunków orkiestrowych i
wokalnych, co odzwierciedla koncepcji
koncepcję Mahlerowskiej symfonii, jak i też uwzględnia modę epoki, w której
tworzył. W symfonice Gustava Mahlera można odnaleźć wszystkie cechy secesji:
monumentalizm, przesadny zbytek i bogactwo ozdób, chęć zadziwienia
niezwykłością pomysłów i efektami dekoracyjnymi i częste zapożyczenia od innych
stylów.
II symfonia Mahlera jest dziełem
dynamicznym i majestatycznym, przeznaczonym być może dla koneserów, ale
oddającym geniusz kompozytora.
Tutaj II symfonia w wykonaniu
festiwalowej orkiestry w Lucernie pod dyrekcją wybitnego, nieżyjącego już
włoskiego dyrygenta Claudio Abado.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz