1821. SIT ITER LAETUM! — Szczęśliwej drogi!
1822. SIT LICÉNTIA VERBO! — Niech wolno będzie użyć tego słowa!
1823. SIT MIHI FAS AUDITA LOQUI! — Niech mi wolno będzie; powiedzieć to, co słyszałem! (Vergílius Aeneis VI, 266)
1824. SIT MIHI, QUOD NUNC EST! — Niechaj mi będzie tak, jak jest teraz! (Horátius)
1825. SIT MODUS IN REBUS! — Niech będzie zachowany umiar!
1826. SIT PROCUL OMNE NEFAS! — Precz z wszelkiego rodzaju środkiem zakazanym! (Ovídius II,7)
1827. SIT PRO RATIONE VOLUNTAS! — Niechaj za rację wystarczy wola! (Iuvenalis Sátirae VI, 223)
1828. SIT SALUTI! — Na zdrowie!
1829. SIT TIBI TERRA LEVIS! — Niechaj ci ziemia lekką będzie!
1830. SIT VÉNIA VERBO! — Niech mi wolno będzie powiedzieć! — Za pozwoleniem
1831. SLÁVICA NON LEGUNTUR — Pism słowiańskich nie czyta się (opinia nauki niemieckiej)
1832. S. O. = SERVUS OBSERVANTÍSSIMUS — Najuniżeńszy sługa
1833. S. O. = SINE ÓBLIGO — Bez zobowiązania
1834. SÓCIETAS LEONINA — Lwia spółka (spółka lwa z osłem) (Aesopus)
1835. SOLAE FÁCIUNT VIRTUTES BEATUM — Tylko cnoty czynią człowieka szczęśliwym
1836. SOLEM E MUNDO TÓLLERE VIDENTUR, QUI AMICÍTIAM E VITA TOLLUNT — Wydaje się, że ci, którzy chcą usunąć z życia przyjaźń, pozbawiają życie słońca (Cícero Laelius 47)
1837. SOLEM QUIS DICERE FALSUM AUDEAT? — Któż śmiałby nazwać słońce fałszywym? (Vergílius Georgica I, 463)
1838. SOLLÍCITAE IUCUNDA OBLIVIA VITAE — Miłe zapomnienie o kłopotach życia (Horátius)
1839. SOL ÓMNIA REGIT — Słońce rządzi wszystkim (napis na wejściu do muzeum we Fromborku)
1840. SOL ÓMNIBUS LUCET — Słońce przyświeca wszystkim
1841. SOLVE SENESCENTEM! — Wyprzęgaj starzejącego się konia! (Horátius Epistulae I, 1, 8)
1842. SOLVENTUR RISU TÁBULAE — Projekty prawa zostaną ze śmiechem odrzucone
1843. SÓLVITUR AMBULANDO — Rozstrzyga się, rozwiązuje spacerem, posuwaniem się naprzód
1844. SOMNUS TAMEN ÁUFERI INTENTUM VÉNERI — Sen tłumi miłosne zapały (Horátius)
1845. SORTES VERGILIANAE — Wróżby z otwartej księgi Wergiliusza
1846. SPATIUM VACUUM — Miejsce w przestrzeni puste
1847. SPECTATUM VÉNIUNT, VÉNIUNT SPECTENTUR UT IPSAE — Przychodzą (kobiety do teatru), aby popatrzeć, a zarazem, aby i na nie patrzono (Ovídius)
1848. SPEI PERMULTUM, SED REI NIHIL — Nadziei bardzo dużo, ale realnego nic
1849. SPEMQUE METUMQUE INTER DÚBII — Ludzie chwiejący się między nadzieją i strachem (Vergílius Aeneis I, 218)
1850. SPERANDUM EST VIVIS, NON EST SPES ULLA SEPULTIS — Nadzieję mogą mieć żywi, dla zmarłych nie ma nadziei
1851. SPERAT INFESTIS, MÉTUIT SECUNDIS ALTERAM SORTEM BENE PRAEPARATUM PECTUS — Pierś dobrze uzbrojona jest pełna nadziei w nieszczęściu, a obawia się odmiany w szczęściu (Horátius)
1852. SPERNE VOLUPTATES; NOCET EMPTA DOLORE VOLUPTAS — Gardź rozkoszami; zła jest rozkosz okupiona cierpieniem (Horátius)
1853. SPERO MELIORA — Spodziewam się lepszego, poprawy
1854. SPES ALUNT ÉXULES — Wygnańcy żyją nadzieją
1855. SPES CENATICA — Nadzieja otrzymania obiadu (Plautus Captivi I, 496)
1856. SPES DÉCIPIT — Nadzieja zawodzi
1857. SPES EST MISERIA DULCÍSSIMA — Nadzieja to najsłodsza nędza
1858. SPES MATER STULTORUM — Nadzieja matka głupców
1859. SPES QUIDEM FALLAX, SED TAMEN APTA DEA EST — Wprawdzie nadzieja to zwodnicza bogini, ale jednak pożyteczna (Ovídius Ars am. I, 444)
1860. SPES SIBI QUISQUE — Każdy wierzy w siebie
1861. SPES VANA — Próżna nadzieja
1862. SPÍRITUS FLAT, UBI VULT — Duch objawia się, gdzie chce — Talent, zdolności są wrodzone, nie nabywa się ich (Ewangelia wg Jana III, 8)
1863. SPÍRITUS MOVENS — Motor działania — Główna sprężyna
1864. SPÍRITUS QUIDEM PROMPTUS EST, CARO AUTEM INFIRMA — Duch jest wprawdzie ochoczy, ale ciało mdłe (Ewangelia wg Mateusza XXVI, 26–41)
1865. SPÍRITUS, UBI VULT, SPIRAT = SPÍRITUS FLAT, UBI VULT SPQR = SENATUS POPULUSQUE ROMANUS — Senat i lud rzymski
1866. SPLENDIDE MENDAX! — Wspaniały kłamco! (Horátius)
1867. SPÓLIA OPIMA — Obfite łupy (zdarte z nieprzyjaciela)
1868. SPONTE SUA — Z własnej woli
1869. SPRETA EXOLESCUNT; SI IRASCARE, ÁDGNITA VIDENTUR — To, czym się gardzi, ulatuje z pamięci; ale jeśli się gniewasz, wydaje się znowu za uznane (Tácitus Annales IV, 14)
1870. SPRETAE INIÚRIA FORMAE — Obelga wyrządzona odrzuconej piękności
1871. SQ. = SEQUENS — Następny
1872. SQQ. = SEQUENTES — Następni
1873. STABAT MATER (DOLOROSA) — Stała Matka Bolesna (z pieśni religijnej)
1874. STANS PEDE IN UNO — Stojąc na jednej nodze (Horátius Satirae I, 4, 10)
1875. STANTE PEDE — Na jednej nodze — Natychmiast
1876. STAT PRO RATIONE VOLUNTAS — Wola stoi za rozum
1877. STATUS QUO — W stanie, w jakim coś się znajduje
1878. STATUS IN STATU — Państwo w państwie
1879. STARE DECISIS (ET NON MOVERE QUIETA) — Stać przy podjętych postanowieniach (i nie poruszać tego, co ustalone)
1880. STATIM — Zaraz, natychmiast (termin medyczny i biurowy)
1881. STAT MAGNI HÓMINIS UMBRA — Stoi (już tylko) cień wielkiego imienia (Lucanus)
1882. STATUS NASCENDI — Stan powstawania, rodzenia się
1883. STATUS PRAESENS — Stan obecny
1884. STATUS QUO ANTE — Stan dawniejszy
1885. STATUS QUO ANTE BELLUM — Stan rzeczy, jaki był przed wojną
1886. STET FORTUNA DOMUS! — Niechaj ten dom cieszy się trwałym szczęściem!
1887. STET PRO RATIONE VOLUNTAS! — Niech za dowód wystarczy wola!
1888. STILUS EST ÓPTTMUS MAGISTER DICENDI — Pisanie jest najlepszym nauczycielem
[03.12.2023, Toruń]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz