CHMURKA I WICHEREK

...życie tutaj jest także fikcją, choć nie zawsze...

01 kwietnia 2016

NIECO NOSTALGICZNIE I ROMANTYCZNIE

Kolejna podróż rozpoczyna się muzycznie, trochę nietypowo. A zaczyna się tak:
"По диким степям Забайкалья,
Где золото роют в горах,
Бродяга, судьбу проклиная,
Тащится с сумой на плечах
Бродяга, судьбу проклиная,
Тащится с сумой на плечах"
Całkiem udana wersja "По диким степям Забайкалья" w wykonaniu nieodżałowanego Czesława Niemena"

A oto piosenka z innej półki. Zaczyna się tak:
"It's late in the evening; she's wondering what clothes to wear.
She'll put on her make-up and brushes her long blonde hair.
And then she asks me, "Do I look all right?"
And I say, "Yes, you look wonderful tonight."

że tak powiem, Eric Clapton i robi się romantycznie.

A ta samba, samba jak bossa nova, chodzi za mną od długiego czasu. Nie tylko Hanna Banaszek i jej interpratacja, lecz również Jonasz Kofta.
A piosenka kończy się tak:
"Nie, nie możesz teraz odejść
Popatrz, listki takie młode
Nim jesieni rdza i śmierć
Bądź - proszę cię na rozstań moście 
Nie zabijaj tej miłości 
Daj spokojnie umrzeć jej
Bądź - proszę cię na rozstań moście 
Nie zabijaj tej miłości 
Daj spokojnie umrzeć jej"

I to na tyle 1-go kwietnia

2 komentarze:

  1. Uwielbiam ten ostatni kawałek, dzięki tej piosence polubiłam Banaszak:-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Piosenki i muzyka przenoszą człowieka w inny wymiar, jakby wyższy poziom, na pokłady delikatnej wrażliwości. Człowiek ma uczucia, wobec czego powinien pielęgnować, dbać o swój rozwój i duchowość. Dziękuję za Niemena. Już dawno nie słuchałam tej piosenki.

    OdpowiedzUsuń