Kartka z kalendarza na 18 stycznia 2023 roku
18 dzień roku 3 tydzień roku 2023
Środa
Imieniny dzisiaj obchodzą: Beatrycze, Małgorzata oraz Ammonia, Ammoniusz, Atenogenes, Bogumił, Krystyna, Liberata, Lubart, Monika, Piotr, Pryska, Regina, Sędziwoj, Wenerand, Woluzjan, Zuzanna
Przysłowie:
„Gdy na Małgorzaty mróz, jeszcze długo nie pojedzie wóz”
Słońce
Świt: 06:53
Wsch. Sł.: 07:32
Zenit: 11:46
Zach. Sł.: 16:00
Zmierzch: 16:39
Księżyc
Wsch. Księżyca o 4:21
Zach. Księżyca o 12:02
Dzień Kubusia Puchatka
Kubuś Puchatek to jedna z tych bajek, która przetrwała próbę czasu i do dziś bawi kolejne pokolenia. Bohater stworzony przez Alana Alexandra Milne'a ma nawet swoje święto - Dzień Kubusia Puchatka, czyli Winnie the Pooh Day obchodzimy 18 stycznia, w rocznicę urodzin pisarza.
Historia Kubusia Puchatka
Historia powstania Kubusia Puchatka związana jest z synem autora, Christopherem. Wszystko zaczęło się w zoo, gdzie Milne’owie zachwycili się niedźwiedzicą o imieniu Winniepeg, maskotką wojska z Korpusu Weterynaryjnego Kanady. Mały Krzyś dostał wkrótce zabawkową podobiznę zwierzęcia i nigdy się z nią nie rozstawał. Alan Alexander Milne, który miał już na koncie różne teksty i wiersze, postanowił stworzyć bajkę dla swojego syna. Jej bohaterem został zarówno Krzyś, jak i miś nazwany od imienia niedźwiedzicy Winnie. Drugi człon the Pooh (czyli Puchatek) pochodził od przezwiska łabędzia, którego Milne spotkał na wakacjach.
Autor wykreował magiczny świat z takimi bohaterami jak pełni energii Królik i Tygrysek, spokojny i lękliwy Prosiaczek, mądra Sowa, opiekuńcza Kangurzyca czy pocieszny, choć wiecznie smutny osioł Kłapouchy. Niektórzy z nich także pochodzili od zabawek Christophera. Sympatyczni mieszkańcy Stumilowego Lasu podbili serca czytelników na całym świecie, dziś cała ta gromadka, z uwielbiającym miód Kubusiem na czele, są jednymi z najpopularniejszych bohaterów bajek.
Obchody Dnia Kubusia Puchatka
Święto obchodzone jest co najmniej od 1986 roku, trudno jednak ustalić, kto był jego pomysłodawcą. Jako Dzień Kubusia Puchatka ustanowiono 18 stycznia, czyli dzień urodzin Alana Aleksandra Milne’a. Pisarz urodził się w 1982 roku w Londynie, w 1913 roku poślubił Dorothy De Selincourt, a w październiku 1920 urodził się im syn Christopher Robin. Sześć lat później Milne wydał swoje największe dzieło, czyli „Kubuś Puchatek”, które doczekało się kontynuacji dwa lata później pod tytułem „Chatka Puchatka”. Warto wspomnieć że autorem pięknych ilustracji był EH Shepard. Przygody o misiu kochającym miód i jego przyjaciołach doczekały się licznych ekranizacji.
Jak celebrować to wydarzenie? Jest kilka propozycji, zaczynając od tych oczywistych, a więc oddaniu się lekturze. Rodzice jak najbardziej powinni zapoznać swoje dzieci z bohaterami Stumilowego Lasu, można też urządzić maraton filmowy z Kubusiem Puchatkiem. Z kolei dorośli mogą poznać twórczość Milne’a skierowaną właśnie do nich, autor ma bowiem na swoim koncie także literaturę z dziedziny romansu czy sensacji. 18 stycznia na cześć Kubusia wypadałoby skosztować jego ulubionego przysmaku, na przykład odtworzyć kilka jego ulubionych przepisów z książek i filmów zawierających miód.
Na koniec propozycja dla najwierniejszych fanów sympatycznego misia – wycieczka do Pooh Corner w Hartfield, East Sussex, we wschodniej Anglii. To właśnie tam powstały książki, dziś znajduje się tam muzeum, sklep z pamiątkami czy herbaciarnia. Największą atrakcją jest jednak możliwość wybrania się do pięknego lasu Ashdown, gdzie mieszkają Tygrysek, Kubuś, Kłapouchy czy Prosiaczek.
Cytat dnia:
„Świętość nie oznacza robienia nadzwyczajnych rzeczy, ale jest robieniem tych zwyczajnych z miłością i wiarą.” - Papież Franciszek
W tym dniu, w Warszawie, 1940 roku zmarł Kazimierz Przerwa-Tetmajer [ur. 12 lutego 1865 w Ludźmierzu], poeta, nowelista, powieściopisarz, przedstawiciel Młodej Polski.
Poniżej dwa wiersze poety:
PEJZAŻ
Ponad krawędzią Granatów posępnych
Nagle zajaśniał blask słaby i mały,
Jakby się zatlił mech na wierzchu skały
Od ogni której gwiazdy z nieba zstępnych.
I potem wyszła zwolna z poza grani
Gwiazda i biegła między gwiazdy złote
Rozjaśniać nieba cichego ciemnotę,
Wyżej i wyżej wznosząc się w otchłani.
A kiedy ona szła świecąc, ze ściany
Czarnej granatów błysło światło nowe,
Mdłe i omglone, błękitno-różowe,
I zwolna w półkrąg wzrastało świetlany.
Ów półkrąg coraz wyżej się podnosił,
Rozszerzał, mieniąc się coraz tęczowiej,
I poblask rzucał szklisty granitowi,
Jakby go deszczem łez perłowych rosił.
I w tęczy drżącej, niepewnej, zamglonej,
Okrąg księżyca wypłynął powoli
I zawisł w niebie w światła aureoli
I szedł za gwiazdą między gwiazd miliony.
I nagle wówczas od brzegów w oddali
Na czarnej wody przepaściach bez końca
Zamigotała poświata miesiąca,
Jak piana wrzących gdzieś w bezdni metali.
GDYBYM MÓGŁ SOBIE WYBRAĆ […]
Gdybym mógł sobie wybrać śmierć podług mej woli,
Chciałbym zwolna utracać świadomość istnienia,
Przestawać czuć, co rozkosz przynosi, lub boli,
I pogrążać się w cichą otchłań zapomnienia.
[19.01.2023, Toruń]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz