SZTUKA - PIETER BREUGER STARSZY

 

Pieter Bruegel Starszy – malarz holenderski epoki renesansu, urodzony około 1525/1530 (?) prawdopodobnie w Bredzie; zmarł 9 września 1569 w Brukseli, zwany de Drol „zabawnym” lub „chłopem Bruegelem”, był malarzem okresu Holenderski renesans. Jest powszechnie znany ze swoich przedstawień życia wiejskiego w XVI-wiecznym Księstwie Brabancji (Holandia i Flandria).

Istnieje wiele różnych pisowni imienia. Na rycinach opartych na jego dziełach, oprócz Brueghela, Breugela i Breughela, można znaleźć pisownię taką jak Brügel, Brügl, Brögel, a nawet Briegel, która rejestruje rzeczywistą lub przypuszczalną wymowę w pisowni niemieckiej.

Sam artysta początkowo sygnował swoje dzieła Bruegelem, jednak od 1559 roku świadomie zmienił tę pisownię na Bruegel; jednak przyczyna tego nie jest znana. Jego dwaj synowie również przez całe życie używali różnej pisowni.

Niewiele wiadomo na pewno o życiu Pietera Bruegla: według Het Schilderboeck („Księgi malarzy”) Carela van Mandera, opublikowanej w Amsterdamie w 1604 r., Bruegel był uczniem antwerpskiego artysty Pietera Coecke van Aelsta. Bruegel został tam mistrzem w 1551 roku i początkowo pracował w ważnym warsztacie miedzi Hieronima Cocka w Antwerpii. Podczas podróży do Włoch w latach 1552–1555, podczas której głównym tematem jego twórczości stało się przedstawianie pejzażu, od 1553 r. mieszkał przez pewien czas w Rzymie, gdzie pracował dla malarza miniatury Giulio Clovio. Następnie wrócił do Antwerpii, aby pracować w warsztacie miedzi Cocka.

W 1563 roku w kaplicy kościoła w Brukseli poślubił Mayken Coecke (czasami nazywaną także Marią Coecke van Aelst), córkę swojego byłego nauczyciela. W końcu osiadł na Hoogstraat 132, niedaleko kościoła. Pierwszy syn Pieter Młodszy urodził się w 1564 r., drugi syn Jan w 1568 r. Bruegel zmarł 9 września 1569 r. i podobnie jak jego żona Maria został pochowany w kaplicy kościoła w Brukseli.

Do zwolenników Bruegla należeli kardynał Antoine Perrenot de Granvelle (minister króla Hiszpanii Filipa II i doradca gubernatora Holandii Małgorzaty Parmeńskiej), Niclaes Jonghelinck (bogaty kolekcjoner z Antwerpii i brat rzeźbiarza Jacques’a Jonghelincka) i Abraham Ortelius (geograf z Antwerpii, kartograf i księgarz).

Malarstwo flamandzkie osiągnęło swój szczyt wraz z Bruegelem; mistrzowskie wykonanie i głębia jego dzieł nigdy nie były równe ani przed, ani po jego życiu.Jednym z jego wielkich wzorców do naśladowania był Hieronima Bosch, którego obrazowość często cytował, zwłaszcza we wczesnych pracach.

Wraz ze swoimi synami, Pieterem Brueghelem Młodszym i Janem Brueghelem Starszym założył dynastię artystów Brueghel. Pieter Brueghel Młodszy przejął materiały warsztatowe ojca i wykonywał niemal seryjne kopie jego utworów. Jan Brueghel Starszy skopiował jedynie część obrazów swojego ojca, ale w swoim własnym, miniaturowym stylu, a następnie na początku XVII wieku stał się najważniejszym malarzem gabinetowym w Antwerpii. Malowali także syn Jana i syn Jana. Żaden z potomków nie odniósł jednak takiego sukcesu jak Pieter Bruegel Starszy.

1. WALKA KARNAWAŁU Z POSTEM

2. PRZYSŁOWIA HOLENDERSKIE

3. PEJZAŻ Z UPADKIEM IKARA

4. GRY DZIECIĘCE

5. ROZTROPNOŚĆ

6. UPADEK ZBUNTOWANYCH ANIOŁÓW

7. WIEŻA BABEL

8. TRIUMF ŚMIERCI

[14.04.2024, Toruń]