CHMURKA I WICHEREK

...życie tutaj jest także fikcją, choć nie zawsze...

12 czerwca 2023

DOKUMENT (6) „POD JEDNYM NIEBEM” - KURT WEBER

 https://35mm.online/vod/dokument/pod-jednym-niebem



„POD  JEDNYM  NIEBEM”  -   KURT  WEBER

«Film dokumentalny z komentarzem Tadeusza Różewicza ukazuje codzienność dzieci kilka lat po wojnie i zestawia ją z dziecięcym doświadczeniem „czarnych sezonów” – samotności, przerażenia, głodu i nędzy warszawskiego getta.


Minęła przeszła noc. Nad miastem, nad domami wstał dzień. Pod dobrym słońcem pod cichym niebem bawią się dzieci.” – to pierwsze słowa komentarza Tadeusza Różewicza do filmu Kurta Webera. Towarzyszą im ujęcia dziecięcych zabaw na jasnym i przestronnym miejskim placu, czystych i nowych klatek schodowych, butelek z mlekiem stawianych pod drzwiami. W tle dźwiękowym pojawia się gwar i śmiech. Dzieci chodzą do szkoły, jeżdżą na wycieczki. Lecz niedawno „był czas, kiedy ramiona matek były bezsilne”. Sekwencja archiwalnych zdjęć ukazuje ulice warszawskiego getta, głód, nędzę i wszechogarniający strach. Kamera wykonuje jazdy po płaszczyznach zdjęć, wydobywając z nich twarze i pełne lęku oczy. Wątek współczesny łączony jest na przemian z archiwaliami filmowymi i fotograficznymi układającymi się w historię getta od jego utworzenia, budowy murów („Budują, obudowują śmierć”), poprzez powstanie zbrojne w roku 1943, po jego całkowite zburzenie i obrazy z Auschwitz. Liryczna narracja zza kadru wzmacnia antywojenną wymowę filmu, w którego finale jeden człowiek przemierza morze ruin: „Idzie tam, gdzie wynurza się nadzieja, z której rozkwita życie”. Struktura filmu oparta jest na kontrastowaniu warunków życia w trakcie i po wojnie, w getcie i na ulicach stolicy w połowie lat 50. Sposób opracowania i łączenia archiwaliów z materiałami zrealizowanymi współcześnie, a nade wszystko poetycka narracja zza kadru pozwalają ukazać nie tylko różnice w warunkach życia w warszawskim getcie i w powojennej Warszawie, lecz także w emocjonalnej sytuacji bohaterów, dotknąć traumatycznego doświadczenia Zagłady. Tadeusz Różewicz powracał do portretowania dzieci podczas wojny w swej twórczości poetyckiej i filmowej. Jest, między innymi, współautorem scenariusza filmu fabularnego "Świadectwo urodzenia" (reż. Stanisław Różewicz, 1961).»


[komentarz w całości - Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych]


[12.06.2023, Toruń]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz