1. Diego Velázquez (Hiszpania, 1599-1660)
Triumf Bachusa (Los Borrachos)(ok. 1628)
Olej na płótnie, 165 x 225 cm.
Museo del Prado, Madryt
Velazquez był uważany za wielkiego hiszpańskiego malarza, wzór, z którym porównywano wszystkich innych. Przede wszystkim malarz rodzajowy o niezrównanych umiejętnościach, dopóki nie został mianowany nadwornym malarzem i przeniósł się do Madrytu, jego mocną stroną była gra światła na postaciach zamrożonych w przestrzeni i czasie oraz nieskończone efekty, jakie może generować na formie i kolorze. Umiejętność ta widoczna jest w tej wesołej scenie przedstawiającej grupę mężczyzn celebrujących przyjemności płynące z picia wina.
2. Diego Velázquez
Trzej muzykanci (ok. 1616-20)
Olej na płótnie, 88 x 111 cm.
Gemäldegalerie, Berlin
3. Diego Velázquez
Stara kobieta gotująca (1618)
Olej na płótnie, 105 x 119 cm.
National Gallery of Scotland, Edinburgh
Obraz ten jest jedną z kilku wczesnych scen rodzajowych Velázqueza, dla których nie ma znanych precedensów w Sewilli. Używając mocnego, skupionego światła, które samo w sobie jest nowatorską cechą, Velázquez tworzy tour de force naturalistycznego malarstwa, w którym różne kształty, tekstury i powierzchnie są cudownie ożywione. Przedstawia starszą kucharkę siedzącą przed małym glinianym naczyniem, w którym gotuje jajka na węglu drzewnym. Oko artysty zaobserwowało i zarejestrowało każdy znaczący szczegół, aż po cienki skrawek żarzących się węgli, które ogrzewają jajka, którymi kobieta opiekuje się z roztargnieniem. Zużyte, ale delikatne rysy jej twarzy, pod pewnie namalowanym welonem na głowie, świadczą o dobrze przeżytym życiu. Postać kobiety jest poważna i zamyślona, a chłopiec z melonem pod pachą i karafką wina w dłoni spogląda na nas z podobną powagą. Kontrast młodości i wieku oddaje ulotność życia, a jajko w dłoni kobiety sugeruje skojarzenia, znane w tamtym czasie, ze zmiennością całej ziemskiej materii i innym życiem poza grobem. Tło jest ciemne i niewyraźne, w przeciwieństwie do często zatłoczonego tła holenderskich scen kuchennych.
4. Diego Velázquez
Chrystus w domu Marty i Marii (1618)
Olej na płótnie, 60 x 103,5 cm.
National Gallery, Londyn
"Scena kuchenna w domu Marty i Marii" pochodzi z okresu sewilskiego Velázqueza, namalowana wkrótce po ukończeniu przez niego praktyki u Pacheco. W tym czasie Velázquez eksperymentował z potencjałem bodegone, formy malarstwa, która była często wykorzystywana do powiązania scen współczesnej Hiszpanii z tematami i historiami z Biblii. Często zawierały one przedstawienia ludzi pracujących z jedzeniem i piciem.
5. Diego Velázquez
Scena kuchenna z wieczerzą w Emaus (ok. 1618)
Olej na płótnie, 55 x 118 cm.
National Gallery of Ireland, Dublin
6. Diego Velázquez
Zakrwawiony płaszcz Józefa przyniesiony Jakubowi (1630)
Olej na płótnie, 223 x 250 cm.
Monasterio de San Lorenzo, El Escorial
Nominacja dworska Velázqueza dała mu niewiele okazji do malarstwa religijnego i tylko sporadycznie wykonywał obrazy tematyczne, z wyjątkiem jego włoskich podróży. Inni artyści wywarli na niego niewielki wpływ, choć skorzystał na Tycjanach w hiszpańskiej kolekcji królewskiej i wizycie Rubensa w 1628 roku, która była jego pierwszym kontaktem z wielkim żyjącym malarzem, który był również malarzem dworskim. Niezależnie od tego, czy to Rubens zainspirował go do odwiedzenia Włoch, to dzięki jego wpływom uzyskał pozwolenie na wyjazd. Wyjechał w sierpniu 1629 roku, odwiedził Genuę, Wenecję, Rzym i Neapol (gdzie poznał Riberę) i powrócił do Madrytu w 1631 roku. Krwawy płaszcz Józefa przyniesiony Jakubowi pokazuje jego zainteresowanie męskim aktem.
7. Diego Velázquez
Głowa jelenia (ok. 1626-36)
Olej na płótnie, 66,5 x 52,5 cm.
Museo del Prado, Madryt
Król miał w zwyczaju jeździć z małym orszakiem po rozległych rezerwatach zwierzyny w gęsto zalesionym Pardo - Filip IV był odważnym i entuzjastycznym myśliwym i chciał, aby jego nadworny malarz utrwalił zabite przez niego jelenie dla potomności.
Dzieło to mogło zostać namalowane w celu udekorowania jednego z królewskich siedzeń. Jego tematyka jest związana z polowaniami i wydaje się wskazywać, że mogło być częścią kolekcji obrazów do pawilonu myśliwskiego znanego jako Torre de la Parada.
8. Diego Velázquez (Hiszpan, 1599-1660)
Chrystus na krzyżu (1631)
Olej na płótnie, 100 x 57 cm.
Museo del Prado, Madryt
Biblijna scena Męki Pańskiej ukazująca Chrystusa kierującego błagalny wzrok ku Niebu podczas agonii na krzyżu (Mt 27, 32-56; Mk 15, 21-41; Łk 23, 26-49; J 19, 17-28). Chrystus jest przytrzymywany czterema gwoździami i opiera stopy na platformie. Nosi koronę cierniową i jest okryty przepaską czystości. Nad Jego głową widnieje napis po łacinie, hebrajsku i grecku, który według Biblii kazał umieścić Poncjusz Piłat. Brzmi on następująco: „To jest Jezus z Nazaretu, Król Żydowski”. U stóp krzyża znajduje się czaszka Adama, pierwszego człowieka, którego grzech sprowadził śmierć na świat i który został odkupiony przez mękę Mesjasza. Tło obejmuje ciemną dolinę z drzewami, różnymi budynkami i napiętym horyzontem.
[21.04.2025, Toruń]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz