CELESTYNKA

Celestynka jak to sombrero

najpierw przydeptane nieostrożnym buciorem

potem przygniecione czyimś siedzeniem

do siedliska fotela

w końcu przecięte

uformowane w apaszkę podtrzymującą grzywkę

gitarzysty heavymetalowego zespołu

wspięła się na paluszkach

i wychynęła spod ziemi

czepiając się brunatnoszarych strzępów waty.

Unosiła się coraz wyżej i wyżej

a purpurowy łuk pokrywał się srebrem

i jaśniał jak żeńców sierp

jak wygięty tułów pstrąga.

Teraz dopiero widać 

jak Celestynka nam zmarniała

jak wychudła 

jak jej pucołowata twarzyczka

rozpalona rumieńcem

jeszcze nie tak dawno temu

gdy podróżowała po mlecznej drodze 

przypominała kulistą latarnię

oświetlając spacerowe szlaki zakochanych

a teraz…

Teraz mistrz Twardowski

każdej nocy 

granatową farbą

zamalowuje jej oblicze

aż nareszcie 

nie wypatrzymy jej ludzkim wzrokiem

a Celestynka zaśnie na czas nowiu

jak mówią uczeni

stanie się to dzisiaj 21 sierpnia

o godzinie 20:31:34.

Mniej więcej na pół godziny

przed dwudziestą pierwszą

poeci nie napiszą wiersza

o srebrnym blasku oczu Celestynki 

nie napiszą o księżycu.  

[21.08.2017, Kościelisko]