SŁOWNICZEK (266 - 280)

266) absta

stan głodu narkotycznego

267) abstrahować

1. pomijać coś w rozmowie na rzecz czegoś ważniejszego, świadomie czegoś nie uwzględniać;

2. tworzyć ogólne pojęcia, wyodrębniać cechy istotne od nieistotnych w danym zjawisku czy przedmiocie

268) abstrakcja

1. pogląd, twierdzenie słabo związane z rzeczywistością, nieoparte na faktach;

2. coś niekonkretnego, trudnego do zrozumienia;

3. pomysł niemożliwy do zrealizowania;

4. pojęcie niemające odpowiednika w konkretnym przedmiocie, np. piękno; abstrakt;

5. tworzenie takich pojęć; abstrahowanie;

6. dzieło sztuki niemające bezpośredniego odniesienia do form i przedmiotów obserwowanych w naturze

269) abstrakcjonista

1. artysta tworzący według zasad abstrakcjonizmu;

2. człowiek operujący abstrakcjami w rozumowaniu

270) abstrakcjonizm

charakterystyczna dla sztuki XX wieku tendencja polegająca na rezygnacji z odtwarzania rzeczywistości i posługiwaniu się formami plastycznymi powstałymi z połączenia figur geometrycznych, kompozycji kolorowych płaszczyzn i plam.

271) abstrakcyjność

1. cecha czegoś trudnego do pojęcia lub uznania za rzeczywiste;

2. cecha czegoś będącego kompozycją linii, plam itp.;

3. cecha czegoś opierającego się na wyodrębnianiu najważniejszych cech pewnej grupy obiektów

272) abstrakcyjny

1. niemający związku z rzeczywistością lub słabo z nią związany;

2. w filozofii: będący wynikiem abstrahowania;

3. odnoszący się do abstrakcjonizmu (np. malarstwo abstrakcyjne)

273) abstrakt

1. pojęcie oderwane, abstrakcyjne; abstrakcja;

2. streszczenie dokumentu pierwotnego, mające służyć jak najszerszemu jego zobrazowaniu

274) abstynencja

świadome powstrzymywanie się od czegoś, przede wszystkim od używania alkoholu, tytoniu, narkotyków itp.; wstrzemięźliwość

275) abstynencki

taki, którego założeniem jest powstrzymywanie się od picia alkoholu

276) abstynent / abstynentka

mężczyzna / kobieta powstrzymujący /-a się od picia alkoholu; także: ktoś powstrzymujący się od czegoś innego (zwykle powszechnie czynionego i przyjemnego)

277) absurd

1. to, co jest pozbawione sensu; niedorzeczność, nonsens;

2. w logice: wyrażenie wewnętrznie sprzeczne;

3. w filozofii: bezsensowność świata i ludzkiego życia wydającego się zmierzać donikąd

278) absurdalista

autor utworu literackiego opartego na absurdzie, np. Samuel Beckett - twórca teatru absurdu

279) absurdalizować

1. pomniejszać znaczenie czegoś;

2. powodować, że coś staje się absurdalne

280) absurdalność

coś absurdalnego, niemającego sensu; niedorzeczność, nonsens

[20.01.2024, Toruń]