1960. SUPREMUM „VALE” — Ostatnie „żegnaj” (Ovídius Metamorph. X, 62)
1961. SURDO FABULAM NARRAS — Głuchemu opowiadasz bajkę — Gadaj do ściany
1962. SURGE ET AMBULA! — Wstań i idź! (Ewangelia wg Mateusza IX, 5)
1963. SURSUM CÁPITA! — Do góry głowa!
1964. SURSUM CORDA! — W górę serca!
1965. SUS MINERVAM DOCET — Świnia uczy Minerwę — Nieświadomy daje rady biegłemu — Uczył głupi mądrego (Plutarch Demostenes 11)
1966. SUSPECTUM GENUS HOC SCRIBENDI — Podejrzany to rodzaj pisarstwa (Horátius)
1967. SUS. PER COLL. = SUSPENSUS PER COLLUM — Powieszony za szyję
1968. SÚSTINE ET ÁBSTINE! — Cierp i panuj nad sobą! (Dewiza stoików) (Aulus Gellius Noctes Atticae 17, 19, 6)
1969. SUTOR NE SUPRA CRÉPIDAM IUDICARIT! — Szewc niechaj nie sięga poza trzewik! (Plinius História naturalis 35–36)
1970. SUUM CUIQUE — Każdemu, co mu się należy
1971. SUUS CUIQUE MOS — Każdy ma swoje przyzwyczajenia
1972. TÁBULA IN NAUFRÁGIO — Deska z rozbitego statku — Ostatnia deska ratunku
1973. TÁBULA RASA — Czysta, nie zapisana tablica — Dusza człowieka w chwili rodzenia się (Locke , przekład na łacinę white paper)
1974. TACE, SED MEMENTO! — Milcz, ale pamiętaj!
1975. TACENT, SATIS LÁUDANT — Ich milczenie wystarczającą pochwałą
1976. TÁCITO CONSENSU — Za milczącą zgodą
1977. TÁCITUS PASCI SI POSSET CORVUS, HABERET PLUS DAPIS ET RIXAE MULTO MINUS INVIDIAEQUE — Gdyby kruk mógł paść się w milczeniu, miałby więcej żarcia i znacznie mniej sporów i zawiści (Horátius)
1978. TÁEDIUM VITAE — Wstręt do życia, przesyt, znużenie życiem, frustracja (Aulus Gellius Noctes Atticae 6, 11–18)
1979. TALIS PATER, TALIS FILIUS — Jaki ojciec, taki syn
1980. TAM IN TOGA, QUAM IN SAGO — Tak w radzie, jak i na wojnie
1981. TANDEM ALIQUANDO — Nareszcie
1982. TANDEM BONA CÁUSA TRIUMPHAT — Wreszcie słuszna sprawa zwycięża — Oliwa sprawiedliwa
1983. TANDEM VICISTI, GALILAEE! — Ostatecznie zwyciężyłeś, Galilejczyku! (Rzekome ostatnie słowa Juliana Apostaty)
1984. TANGENTEM CÁCCABI MÁCULAT FULIGO VETUSTI — Stary garnek smoli tego, kto go dotyka — Nie dotykaj garnka, to się nie usmolisz
1985. TANTA CÁRITAS PÁTRIAE EST, UT EAM NON SENSU NOSTRO, SED SALUTE IPSIUS METIAMUR — Tak wielka jest miłość ojczyzny, że mierzymy ją nie naszymi zmysłami, lecz dobrem jej samej (Cícero Tusc. disp. I, 37, 90)
1986. TANTA EST POTÉNTIA VERITATIS, UT SE IPSA SUA CLARITATE DEFENDAT — Taka jest potęga prawdy, że broni się sama swoją przejrzystością (Séneca)
1987. TANTA VIS PROBITATIS EST, UT EAM ÉTIAM IN HOSTE DILIGAMUS — Taka jest moc uczciwości, że szanujemy ją nawet u przeciwnika
1988. TANTAE MOLIS ERAT ROMANAM CÓNDERE GENTEM — Tak trudne były rzymskiej wielkości początki — Tyle trudu wymagało stworzenie wielkiego dzieła (Vergílius Aeneis I, 33)
1989. TANTAENE ANÍMIS COÉLESTTBUS IRAE! — Tyle gniewu może być w duszach bogów! (Vergílius Aeneis I, 11)
1990. TANTI EST, QUANTUM HABET — Tyle wart, ile ma, ile posiada
1991. TANTO UBERIOR — Tym bogatszy
1992. TANTUM SCIMUS, QUANTUM MEMÓRIA TENEMUS — Tyle wiemy, ile zostaje w pamięci, ile pamiętamy
1993. TARDE VENIÉNTIBUS OSSA — Dla spóźniających się — kości — Kto późno przychodzi, sam sobie szkodzi
1994. TAXA LABORUM — Należność za przygotowanie lekarstwa (w taksie aptekarskiej)
1995. TECUM VÍVERE AMEM, TECUM ÓBEAM LIBENS — Z tobą pragnąłbym żyć, z tobą chętnie bym umarł (Horátius Cármina III, 6)
1996. TE, DEUM, LAUDAMUS — Ciebie, Panie, chwalimy
1997. TEMPORE — Za czasów
1998. TE TUA, ME DELECTANT MEA — Tobie spraw przyjemność twoje, mnie moje
1999. THEATRUM VIRTUTIS CONSCIÉNTIA — Sumienie jest widownią cnoty
2000. TELUM IMBELLE SINE ICTU — Pocisk bezsilny bez siły ciosu (Vergílius Aeneis II, 544)
2001. TEMPERANTIA EST CUSTOS VITAE — Umiarkowanie jest strażnikiem życia
2002. TEMPERATA FORTUNA OPTIMA — Szczęście umiarkowane najlepsze
2003. TEMPORA LABUNTUR TACITISQUE SENÉSCIMUS ANNIS — Czas mija nieznacznie, stopniowo i starzejemy się wraz z mijającymi w milczeniu latami (Ovídius Fasti VI, 771)
2004. TÉMPORA MÚTANTUR SED NOS MUTAMUR IN ILLIS — Czasy się zmieniają i my zmieniamy się wraz z nimi
2005. TÉMPORA SI FÚERINT NUBILA, SOLUS ERIS — Gdy nadejdą chmurne lata, zostaniesz sam (Ovídius Tristia I, 1, 40)
2006. TÉMPORE DIFFÍCILES VENIUNT AD ARATRA IUVENCI — Z czasem poddają się jarzmu i oporne woły (Ovídius Ars am. I, 469)
2007. TEMPORA NON SURGUNT, SI CECIDERE SIMUL — Czas, gdy raz minął, już nie wraca (K. Janicki Epigrammata IV)
2008. TÉMPORI CÉDERE ID EST NECESSITATI PARERE — Ustępować przed okolicznościami to znaczy ulegać konieczności
2009. TÉMPORI CÉDERE SEMPER SAPIENTIS EST HABITUM — Dostosowanie się do okoliczności zawsze uchodziło za cechę człowieka mądrego
2010. TEMPORIS FÍLIA VERITAS — Prawda jest córką czasu (okoliczności)
2011. TEMPUS EDAX IGÍTUR PRAETER NOS ÓMNIA PERDIT — żarłoczny czas niszczy wszystko prócz nas
2012. TEMPUS EDAX RERUM — Czas pożeracz wszystkiego (Ovídius Metamorph. XV, 234)
2013. TEMPUS EST ÓPTIMUS MAGISTER VITAE — Czas to najlepszy nauczyciel życia
2014. TEMPUS FUGIT — Czas ucieka
2015. TEMPUS VERITATIS FÍLIA — Czas córką prawdy
2016. TENAX REQUIRIT PRÓDIGUM — Ciułacz szuka rozrzutnika
2017. TENEO TE, AFRICA! — Mam cię, Afryko! (Suetonius Caesar) (słowa Cezara pod Hadrumetum)
2018. TENERE LUPUM ÁURIBUS — Trzymać wilka za uszy (sytuacja kłopotliwa)
2019. TENTANDA ÓMNIA — Trzeba wszystkiego próbować (H. Sienkiewicz)
2020. TÉRMINUS AD QUEM — Czas, do którego się oblicza, cel, punkt końcowy
2021. TÉRMINUS ANTE QUEM — Czas, przed którym coś nastąpiło
2022. TÉRMINUS A QUO — Data, od której coś się zaczyna
2023. TÉRMINUS TECHNICUS — Wyrażenie fachowe
2024. TERRA FIRMA — Ląd stały
2025. TERRA INCÓGNITA (IGNOTA) — Ziemia nieznana
2026. TERRA, UBI LEONES — Ziemia, gdzie są lwy — Teren niebezpieczny
2027. TERRAE FILIUS — Syn ziemi, chłop
2028. TÉRTIO — Po trzecie
2029. TÉRTIUM COMPARATIONIS — Trzecia rzecz służąca za miarę porównania dwu innym
2030. TÉRTIUM DATUR — Jest trzecie wyjście
2031. TÉRTIUM NON DATUR — Trzeciego wyjścia nie ma
2032. TÉRTIUM QUID — Coś trzeciego, pośredniego
2033. TÉRTITUS GÁUDENS — Trzeci uradowany — Gdzie się dwóch bije, tam trzeci korzysta
2034. TESTAMENTOM AD PIAS CAUSAS — Zapis na cele dobroczynne
2035. T.MATURITATIS = TESTIMÓNIUM MATURITATIS — Świadectwo dojrzałości
2036. TESTIMÓNIUM PAUPERTATIS — Świadectwo ubóstwa (w przenośni dowód ubóstwa umysłowego)
2037. TESTIS UNUS, TESTIS NULLUS — Jeden świadek to żaden świadek
2038. TESTUDO INTRA TÉGUMEN TUTA EST — żółw jest bezpieczny w skorupie (Livius)
2039. TETIGISTI ACU — Dotknąłeś igłą — Trafiłeś w sedno
2040. TIBI ET IGNI — Dla ciebie i ognia (przeczytaj i zaraz spal)
2041. TIBI GRÁTIAS — Tobie dzięki (zwykle ironicznie)
[27.01.2024, Toruń]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz