ŚMIERĆ I CZŁOWIEK NIESZCZĘŚLIWY
«Przybądź, o Smierci, wołał Człek w niedoli;
Przybądź, przecudna, niebiańska istoto!
Niech mnie twa ręka od cierpień wyzwoli.»
Więc Śmierć pospiesza z ochotą,
Staje w progu. «Co widzę? krzyknie Nieszczęśliwy,
Jakiż to upiór straszliwy!
Nie chcę umierać! przychodzisz daremnie:
Precz, blada maro! oddal się odemnie!»
Mecenas mawiał: «Lepiej być kaleką,
Chorym i ślepym, niż postradać życie.»
Pomnijcie na to, wy, co się skarżycie
Na los przeciwny. Kiedy Śmierć daleko,
Chcecie umrzeć; gdy przyjdzie, wnet, wybladli z trwogi:
«Blada maro! wołacie, nie wchodź w nasze progi!»
[18.02.2024, Toruń]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz