ZAPISKI Z CZASÓW DYKTATURY (334-336) EMIGRACJA. JOHN CAPLE. JÓZEF CZECHOWICZ - W NOCY.

 334.

       Mija właśnie rok, odkąd jestem na emigracji w Toruniu. Życie zmieniło się diametralnie. Wiele razy zmieniało mi się życie. Częściej to zawodowe, zmiany pracy, ten wypadek, z którego skutkami jeszcze się zmagam, nowe otoczenie, niespłacona wdzięczność pewnych ludzi, wdzięczność, którą spłacić w końcu muszę, choć ten wstrętny covid stanął mi na drodze, jak ponad rok temu tir. Na emigracji wewnętrznej w znaczeniu duchowej, jestem przynajmniej od pięciu lat, chociaż gdyby tak się szeroko rozejrzeć ta emigracja trwa od lat ponad już trzydziestu. I z każdym rokiem życie staje się coraz gorsze, wprost proporcjonalne do coraz to bardziej nietęgiej umysłowości rządzących. A ten pajac wszystko podpisuje. Ostatnio w pracy w dyplomacji nie będzie wymagana znajomość języków obcych… no w końcu szansa dla pisowskich dyplomatołków. Smutne to ale prawdziwe.

335.

       Zajrzałem do aplikacji "pinterest" szukając inspiracji malarskich, nie będąc zdecydowanym, co chciałem oglądać. Nie czekałem długo. Odnalazłem obrazy współczesnego malarza angielskiego Johna Caple'a. Piękne skromne pejzaże i portrety z jednej strony przypominające nieco płótna Muncha, a z drugiej wysublimowane malarstwo naiwne.

John Caple pochodzi z hrabstwa Somerset w południowo-zachodniej Anglii, zaś jego inspiracją bywają ubogie domy robotników, jakie przed laty budowano w miasteczkach wplecionych w malowniczy krajobraz tej części Anglii.

Ujmująca prostota typowa dla wielu płócien malarzy prymitywistów. Mężczyzna przy stole tak jakby znalazł się w tym miejscu w celu uczestnictwa w jakimś obrzędzie  (paląca się świeca). Pożądana bliskość natury - typowe dla Caple'a.

 Te same rekwizyty: stół, krzesła, obrus, świeca, dzbanek... dochodzą kwiaty doniczkowe, dom w oddali, krowa, wiadro na wodę - zbiór typowych elementów wiejskiego krajobrazu i jak zawsze postaci statyczne, o ciemnych barwach.

Noc w wiosce / miasteczku, samotność człowieka z laską, pełnia księżyca, cisza jak makiem zasiał i drobny szczegół - ptaszek patrzący za idącym człowiekiem.

Dom pośród drzew - las lub park... chyba jednak nie zima, choć dolna część obrazu w bieli. Znów pewien intrygujący szczegół - w jednym z okien pali się światło.

Przy wysokim, pobielonym murze domu dwaj mężczyźni. Jeden z nich zdejmuje kapelusz z głowy na powitanie. Ptaki czekające na ziarno?

Para pośród drzew. Noc. Pełnia.

Lubię takie obrazy, które wprawdzie nie zachwycają barwą, ale ich nastrój i autentyczna szczerość wprawiają w zadumę.

https://www.jmlondon.com/artists/john-caple/#films   - tutaj film opowiadający o procesie twórczym Johna Caple'a.

336. W kąciku poezji dzisiaj wiersz Józefa Czechowicza...

     W nocy

Bia­ły mie­sią­czek

Po nie­bie cho­dzi,

Srebr­nym pa­lusz­kiem

Po świe­cie wo­dzi.

Pa­lec-pro­my­czek

Na drze­wach kła­dzie,

Li­czy ostat­nie

Li­stecz­ki w sa­dzie.

Do­ty­ka do­mów,

Głasz­cze ko­mi­ny,

Puka w okien­ka

Do su­te­ry­ny.

Błysz­czy na pom­pie,

A na pod­da­szach

Nie­to­pe­rzy­ki

Z be­lek wy­stra­sza.

I tak do rana

Po świe­cie ca­łym

Wo­dzi pro­mycz­kiem

Mie­sią­czek bia­ły.  

[05.03.2021, Toruń]