Anaksymander
611 — 546 p. n. e.
Anaksymander, syn Praksjadesa, był Milezyjczykiem.
Za pierwszą zasadę i element uważał on to, co nieograniczone, nie określając tego ani jako powietrze, ani jako wodę, ani jako coś innego.
Twierdził następnie, że zmianom podlegają tylko części, całość zaś jest niezmienna. Że ziemia znajduje się w środku, w miejscu centralnym i ma kształt kuli. Że księżyc sam nie daje światła, ale świeci światłem, zapożyczonym od słońca. Że słońce nie jest mniejsze od ziemi i że jest najczystszym ogniem.
Anaksymander pierwszy wynalazł też zegar słoneczny i umieścił go, jak stwierdza to Favorinus w „Historiach rozmaitych”, w odpowiednim miejscu w Lacedemonie; zegar wskazywał przesilenia i zrównania dnia z nocą, a jego tarcza oznaczona była cyframi.
Stworzył też pierwszą mapę świata z konturami lądu i morza oraz pierwsze planetarium.
Poglądy swoje wyłożył zwięźle w piśmie, które niewątpliwie miał jeszcze w ręku Apollodor z Aten. W Kronice Apollodora czytamy, że w drugim roku pięćdziesiątej ósmej Olimpiady [547/6 p. n. e.] Anaksymander miał sześćdziesiąt cztery lata i że umarł niedługo potem, w okresie zaś panowania na Samos tyrana Polikratesa był w sile wieku.
Opowiadają, że dzieci śmiały się z jego śpiewu. Dowiedziawszy się o tym, miał powiedzieć: „Trzeba mi zatem nauczyć się lepiej śpiewać, by zadowolić dzieci".
Był jeszcze inny Anaksymander, także z Miletu, historyk piszący w dialekcie jońskim.
[18.07.2024, Toruń]
Wiele znaczących odkryć dokonał ów mędrzec, choć Kopernik go poprawił.
OdpowiedzUsuń