Z DZIENNICZKA (18) KOŃCÓWKA

I wreszcie 4-go października późnym popołudniem wyjeżdżam z Botans do Lindau po załadunek w niemieckiej „Farencji”. Już w pierwszym po trasie Lidlu, już w Niemczech, robię ostatnie zakupy i wczesną nocą melduje się pod zakładem, w którym następnego dnia  o 9-tej mam odebrać towar na kraj.

Noc przespałem znakomicie, lecz przykrą niespodzianka jest to, że na ładunek muszę czekać godzinę, potem do trzynastej, aby być w końcu załadowanym o szesnastej.

Jestem nad samym Jeziorem Bodeńskim, wzdłuż którego jechałem przez ponad dwadzieścia kilometrów. Po drugiej jego stronie - Szwajcaria, a leżące na północno-wschodnim skraju wielkiej wody Lindau od Austrii dzieli nie więcej niż kilometr.

Pogoda najwyraźniej sprzyja moim urodzinom i nie straszne mi siedmiogodzinne oczekiwanie na ładunek. Chciałbym tę słoneczną polską złotą jesień spod Jeziora Bodeńskiego zabrać do kraju. Nic z tego. Już pod Ulm zaczyna się chmurzyć, potem pada i wieje, a z informacji otrzymywanych z kraju dowiaduję się o orkanie „Ksawerym”. Polską granicę przejeżdżam przed trzecią nad ranem: czuć chłód i wiatr, który jest jednak przyjacielem auta, popychając je silnymi podmuchami na wschód. 

Po zjeździe na Legnickie Pole, kilometr przed polską filią Farencji, podczas cieknącego deszczu przebiega mi przed samochodem dzik - odyniec. Obaj mieliśmy szczęście, że jechałem w tym miejscu nadzwyczajnie wolno, bo kolizja z tym zwierzęciem (a był to naprawdę solidny okaz dzika) mogłaby się skończyć fatalnie dla obu stron, ale, jak to się mówi w języku sportowym, mieliśmy dobry „tajming” [timing] i to, co najgorsze, nas ominęło.

Po szybkim rozładunku na jednym z parkingów przy S8 prowadzącej już w stronę Łodzi i Warszawy robię sobie godzinną drzemkę, a po przebudzeniu się sprzątam i czyszczę kabinę auta, aby w poddębickiej firmie jako tako wyglądało.

O dziesiątej moja kolejna przygoda z Europą ma swoje pomyślne zakończenie.

[05.10.2017, Lindau, Bodensee w Niemczech i 06.10.2017, Dobrzelin]