MĘTLIK

1. Sobie a muzą z chorobą w tle.

Możliwe, że powinienem przestać pisać na jakiś czas. Choroba w rodzinie stwarza taką ewentualność. Ale może jest tak, że pisanie uspokaja? Zapewne, skoro istnieją uzasadnione podejrzenia, że mamy do czynienia z jeszcze jedną chorobą, przewlekłą i zbyt trudną do wyleczenia, tym razem z piszącym te słowa w roli głównej.

Pisząc sobie a muzą, mimo wszystko odczuwam, że do kogoś ze swoimi słowami trafiam. Czy do wszystkich, do których bym chciał? Nie wiem. I tak sobie piszę. Trudno.

2. Jak stać się prawdziwym Polakiem? 

a. Narzekaj na komunę: było gorzej, a nawet źle. 

b. Uzupełnij punkt pierwszy informacjami o notorycznej obecności na półkach sklepowych octu i musztardy.

c. Dodaj, że byłeś prześladowany, a twoje cierpienia nie miały końca.

d. Domagaj się ukarania winnych.

e. Módl się.

3. Coś pisze także do mnie

Napisało do mnie coś podpisane Tomasz Terlikowski

Napisało między innymi tak:

„Ja, jak co roku, nie wrzucę do puszek WOŚP nic. A powód jest niezmiernie prosty: nie wspieram organizacji i osób, które otwarcie wspierają zabijanie najsłabszych: nienarodzonych i chorych. Wrzucając pięć, dziesięć albo i sto złotych do puszek WOŚP, angażując się w zbiórkę czy przekazując prezenty na licytację w istocie budujesz autorytet Jerzego Owsiaka. A on ten autorytet wykorzystuje [...] do wspierania aborcji i eutanazji. Każda złotówka na wsparcie WOŚP, każdy kolejny sukces Owsiaka to wsparcie nie tylko dla niego, ale także dla promowanych przez niego idei. A te są obrzydliwe”.

W pierwszym odruchu wymiotnym chciałem zaprotestować, ale jaki jest sens wdawać się w polemikę z czymś, co nawet nie jest kamieniem, a jego połową… z „półkamieniami” jest podobnie jak z półgłówkami.

4. Długopis nie zostanie zlicytowany.

Skupiająca się na realizacji zadań rządowych pani wojewodzina świętokrzyska, Agata Wojtyszek (personalia warte zapamiętania) odmówiła Europejskiemu Centrum Bajki im. Koziołka Matołka w Pacanowie wsparcia w/w fundacji fantem, który mógłby zostać zlicytowany na aukcji prowadzonej w związku z kolejnym finałem WOŚP. W gabinecie przedstawicielki rządu nie znalazł się nawet gadżetowy długopis z odciskami palców tej pani.

W moim okolicznym szpitalu podczas grania świątecznej orkiestry oddawana będzie krew. Ci, którzy ją oddadzą, żyją w przeświadczeniu, że nie ma krwi partyjnej i że ta krew cokolwiek więcej znaczy niż wyskrobana na kolanie odmowa podarowania choćby marnego rządowego długopisu .

Dzięki takim szlachetnym wojewodzinom jak pani Agata Wojtyszek długo pis nie porządzi, czego serdecznie życzę… nie dziękować.

5. Truskawki bez smaku.

W samym Krakowie, mieście cokolwiek dla rodzimej kultury  zasłużonym, w czasie obrad rajców tamtejszego magistratu przemówiło coś (lub coś 1 i coś 2, bo są kontrowersje) tymi słowy: „Dzieci z in vitro to eksperymenty genetyczne, jak truskawki bez smaku" oraz „Współczuję córce pana K. (radny PO), że musi bawić się z dziećmi z in vitro.” A zatem coś przepięknie wpisało się w poetykę pewnego kaznodziei, który wynalazł bruzdę dotykową u dziecka poczętego metodą in vitro oraz pewnego zasłużonego w donoszeniu na kolegów po fachu aktora, który miał rzec, iż „ostatnio rodzą się liczne dzieciaki z tego in vitro, koszmarnie chore, połamane”.

I to coś (jedno, czy dwa) z Krakowa, i ten ekspert od bruzd w sukmanie, i ten donoszący aktor, pomijając już fakt, iż każdemu na tym świecie wolno prawić głupoty, wykazali się nadzwyczajnych taktem wobec dzieci i szczęścia ich rodziców, szczęścia, o którym te postaci zielonego pojęcia nie mają.

[15.01.2017, Dobrzelin]