"Noce Cabirii"
Reżyseria: Federico Fellini
Scenariusz: Federico Fellini, Ennio Flaiano, Tullio Pinelli, Pier Paolo Pasolini
Producent: Dino De Laurentiis
Dystrybucja włoska: Paramount Italiana
Zdjęcia: Aldo Tonti, Otello Martelli
Muzyka Nino Rota,
obsada:
Giulietta Masina: Cabiria
François Périer: Oscar D'Onofrio
Amedeo Nazzari: Alberto Lazzari, gwiazda filmowa
Aldo Silvani: hipnotyzer
Franca Marzi: Wanda, przyjaciółka Cabirii
Dorian Gray: Jessy, narzeczona Lazzariego
Pina Gualandri: Matilda
Polidor: mnich
Leo Catozzo: człowiek od worków
Ennio Girolami: Hamlet, alfons
Sandro Moretti: alfons
Gianni Baghino: Gianni
Christian Tassou: Christian
Jean Molier: Marco
Riccardo Fellini: widz w kinie
Maria Luisa Rolando: Luisella
Amedeo Girard: Amedeo
Loretta Capitoli: Loretta
Maria Ceccarelli to prostytutka z Acilii - Cabiria mieszkająca w ruderze w pobliżu Via Ostiense. Pewnego dnia, podczas spaceru z Giorgio, którego uważa za swojego chłopaka, wpada do rzeki, a ten ucieka z jej torebką. Ledwo uratowana, Cabiria wraca do domu, wciąż niedowierzając temu, co się stało. Tam koleżanka, Wanda, otwiera jej oczy na naturę jej związku, który nie jest dla Cabirii. Dziewczyna niszczy wszystkie rzeczy związane w Giorgio.
Później, w pracy, wdaje się w bójkę z inną prostytutką, która z niej szydzi, a następnie zostaje zabrana przez grupę przyjaciół, którzy zostawiają ją na świetnej rzymskiej ulicy - Via Veneto. Przypadkowo spotyka tam aktora Alberto Lazzari, którego właśnie rzuciła dziewczyna. Alberto, w odwecie na kobietę, wsiada Cabirię do swojego kabrioletu i zabiera ją najpierw do nocnego klubu, a potem do swojego domu. Wkrótce jednak dołącza do nich narzeczona aktora, a Cabiria jest świadkiem zbliżenia tych dwojga ukrywających się w łazience, aby następnego dnia rano zostać pospiesznie zwolnioną.
Kolejnej nocy koledzy prostytutki postanawiają udać się do sanktuarium Madonna del Divino Amore, aby towarzyszyć kalekiemu wujkowi jednego z alfonsów. W międzyczasie Cabiria zostaje zabrana przez klienta i pozostawiona w odosobnionym miejscu, w "Grotte". Tam w naturalnych wąwozach mieszkają bezdomni. Cabiria śledzi losy człowieka, który przynosi jedzenie ubogim. Cabiria wraca do Rzymu w towarzystwie tego dobroczynnego mężczyzny, kiedy jest już ranek.
W sanktuarium, do którego Cabiria również przybywa, daje się ponieść pobożności wiernych i prosi o łaskę zmiany swojego życia. Jednak po opuszczeniu kościoła ani kaleka nie odzyskuje władzy w nogach, ani też Cabiria nie dostrzega poprawy w swoim życiu.
Później idzie na przedstawienie, gdzie iluzjonista wzywa ją na scenę wraz z innymi młodymi ludźmi. Mężczyźni wybrani do seansu są zahipnotyzowani, wierząc, że są na łodzi na wzburzonym morzu, Cabirii natomiast wydaje się, że jest na spotkaniu z niewidzialnym mężczyzną o imieniu Oscar.
Po zakończeniu hipnozy Cabiria budzi się rozczarowana, czując się oszukana. Wychodząc z teatru, zostaje jednak zatrzymana przez mężczyznę zafascynowanego jej szczerością. Przypadkowo ma na imię Oscar - tak samo, jak ów mężczyzna poznany w hipnotycznym transie. Cabiria jest sceptyczna co do kolejnego związku, jednakowoż umawia się z Oskarem na stacji Termini.
Zaczynają się coraz częściej widywać, a Cabiria zaczyna fantazjować o tym, czy nie zbliża się do punktu zwrotnego w jej życiu. Wydaje się, że zmiana życia Cabirii jest na wyciągnięcie dłoni - dziewczyna sprzedaje dom, wypłaca wszystkie oszczędności z banku i wyrusza z przyszłym mężem w podróż nad jezioro Albano. Tego dnia, po wspólnym posiłku, Oskar zabiera ją w odosobnione miejsce nad jeziorem.
Podczas przechadzki Cabiria jest w bardzo dobrym nastroju, natomiast Oskar jest ponury i zdystansowany. Dopiero wtedy Cabiria zdaje sobie sprawę z tego, że została oszukana. Dochodzi do sytuacji, w której dziewczyna już się raz znalazła. Podejrzewa, że Oskar chce ją zepchnąć z wysokiego klifu jeziora. Zrozpaczona spontanicznie oddaje mężczyźnie torebkę z pieniędzmi i prosi, aby ją zabił. Oskar jednak ucieka z pieniędzmi. Cabiria zostaje sama. Wychodzi na ulicę, gdzie otacza ją grupa muzyków i wesołków, którym mimo wszystko udaje się wywołać uśmiech na jej twarzy.
Kilka ujęć z tego filmu. Oczywiście z Giuliettą Masimą:
Bardzo piękna, wzruszająca opowieść o samodzielnej, samotnej dziewczynie, która straciła wszystko, lecz póki życie trwa, ona musi się w nim odnaleźć. Genialna rola Giulietty Masiny, prywatnie żony Federico Felliniego. Film najwyższej klasy.
[08.02.2022, Toruń]
Filmy Felliniego to arcydzieła ....podobnie jak genialne są aktorki które w nich grają .
OdpowiedzUsuńTo były naprawdę wspaniałe czasy całego włoskiego kina... przeminęły, niestety.
UsuńBodajże dwa razy oglądałam "Noce Cabirii", ale szczerze mówiąc, zapomniałam jego treść. Jedynie pamiętam, że tytułową rolę grała Giulitta Masina, aktorka o bardzo charakterystycznej urodzie.
OdpowiedzUsuńDziękuję, że przypomniałeś treść tego filmu.
Pozdrawiam.
Masina właściwie kojarzy się z innym filmem Felliniego "La Stradą", ale wydaje mi się, że w tym filmie wykazała jeszcze większą wszechstronność... pozdrawiam.
UsuńChyba nie widziałam, ale aktorka cudowna!
OdpowiedzUsuńjotka
... jest na "cda" pod tym linkiem https://www.cda.pl/video/22284166
UsuńWarto obejrzeć...