Malarstwo rodzajowe jest specyficznym gatunkiem sztuki charakteryzującym się tym, że obrazuje najczęściej codzienne czynności: pracę, zabawę i inne elementy życia rodzinnego, lokalnego i społecznego Podmiotami tego typu malarstwa są ludzie wszelkich profesji i stanów wykonujący tak pospolite czynności jak gotowanie, obieranie warzyw czy też sprzedawanie różnych produktów na rynku. Ale są też prace przedstawiające grę w karty, rozmowy, okolicznościowe święta. Malarstwo te wychodzi również poza wnętrza, ukazując dziecięce gry i zabawy, tańce, polowania, podróżujących i kuligi. Obrazy malowane są w konwencji realistycznej, zaś jedną z ważniejszych wartości malarstwa rodzajowego jest to, że postaci ukazywane na płótnach nie są upiększane, podobnie zresztą jak wnętrza i przedmioty nie są udoskonalane. Często postaci i scenki rodzajowe mają charakter symboliczny, a zdarza się, jak w przypadku malarstwa Breugla starszego - moralizatorski.
Pierwsze obrazy tego gatunku pojawiły się pod koniec XVI wieku, jednak sceny rodzajowe pojawiały się już w sztuce starożytnej. Szczyt popularności malarstwa rodzajowego nastąpił w połowie XIX wieku. Wśród przedstawicieli gatunku wymienić można między innymi takich malarzy, jak Pieter Bruegel i inni malarze flamandzcy, głównie XVII wieku, Francisco Goya, Claude Monet czy Nicolas Poussin i wielu innych.
Polscy przedstawiciele tego malarstwa to m.in. Józef Chełmoński, Jacek Malczewski, Julian Fałat, Aleksander Gierymski, Juliusz Kossak czy Franciszek Ejsmond
Malarstwo rodzajowe to jak scenografia teatralna:-)
OdpowiedzUsuń... a ja bym jeszcze dodał to, że stanowi swego rodzaju dokument epoki, co wobec braku podówczas fotografii jest ważne jako pamiątka o dawnych obyczajach, strojach, itp.
Usuńo tak, to tym bardziej, bo choć wyobraźnia pomocna być może, to jednak obraz oddaje wiele detali:-)
Usuń