ZAPISKI Z CZASÓW DYKTATURY (413-415) REJS. KWIATY DLA PSZCZÓŁ. DOBRANOC.

413.

Nie mogłem się powstrzymać po którymś tam z kolei obejrzeniu "Rejsu" Marka Piwowskiego. Moim skromnym zdaniem film, który miał być krytyką i karykaturą czasów PRL-u, stał się spektaklem ponadczasowym. Zamieszczam w kawiarence ten akurat wątek, którego bohaterem jest "kaowiec" grany przez Stanisława Tyma. Scenariusz do tego kultowego filmu napisali: reżyser Marek Piwowski i pisarz Janusz Głowacki.

Instruktor KO:

Tylko. Właśnie nie wiem bo ja prawdę mówiąc... Nie słyszałem piosenki, więc chciałem powiedzieć parę słów na jej temat, bo wydaje mi się, że panowie tutaj chyba dość, przepraszam, mylnie interpretują treść tego co panowie słyszeli, bo jeżeli... Jeżeli ktoś u nas w tej chwili, na bieżąco, w konkretnych bardzo okolicznościach, jak teraz żyjemy prawda wszyscy w końcu tutaj gdzieś, i ktoś nagle śpiewa, że jest mu nie dobrze, że nie ma konkretnego celu, w czasach kiedy dookoła od celów jest aż... aż... aż gęsto aż... aż się mnożą te cele w ogóle aż jeden za drugim następuje, gdzie kolektyw obok kolektywu, gdzie ludzie są na prawdę wszędzie razem, gdzie ciągle... gdzie ciągle czują się jakoś związani ze sobą i nagle ktoś śpiewa, że jest samotny i, że nie ma się gdzie przystosować i, że nie ma nikogo, że... że... że w ogóle nie wie co ze sobą zrobić, że tęskni za czymś bliżej nieokreślonym, skoro wiadomo, że mamy bardzo konkretne cele i konkretne dążenia i wiemy za czym mamy... jeżeli mamy tęsknoty to wiemy jakie to są tęsknoty i bardzo są konkretne, jeżeli ten ktoś w ten sposób śpiewa, panowie, no to przecież panowie... to przecież... to on nie śpiewa tego serio po prostu. Na tym polega problem.

Poeta: 

No dobrze

Instruktor KO:

Chwileczkę. Sekundę. Niech pan mi nie przerywa kolego. To on nie śpiewa tego serio wtedy. Przecież. I to należy zrozumieć. I tutaj wydaje mi się, że panowie po prostu mylnie interpretują. On po prostu śpiewa żartobliwie, ironicznie, ze stosunkiem jakimś takim żartobliwym do tematu i do samego siebie, że on w ten sposób śpiewa. I w związku z tym twierdzę, że nie jest to piosenka smutna, pesymistyczna, że jak pan mówi, że chwyta, ale że taki jest łzawy, to nie jest łzawa piosenka tylko ja twierdzę, że jest to piosenka optymistyczna, żartobliwa, wesoła z akcentami humorystycznymi. W sumie uważam, że potrzeba nam jest zdrowych, wesołych, optymistycznych piosenek właśnie takich... Nawet czasami żartobliwie-ironicznych. No i ja bym się z nią raczej...I w ten sposób bym ją interpretował, panowie. Raczej.

Poeta:

Ale skąd się łzy biorą? W jego oczach. W takim śpiewaniu.

Prokurator - weteran: 

Stawiam wniosek przesunięcia kolegi śpiewaka do sekcji gimnastycznej.

414.

Rząd zobowiązał rolników do obsiewania 5 procent ziemi ornej kwiatami. Ma to na celu przyciągnięcie pszczół do terenów rolniczych, a pszczoły to nie tylko miód - to być albo nie być życia człowieka na naszej planecie.

Drobna uwaga... chodzi tu rząd duński.

415. 

A na zakończenie wiersz Leopolda Staffa...

Dobranoc

Dobranoc! Śnij,

Że w las zielony wiosną

W słoneczne idziesz rano,

Gdzie pośród drzew

Mchy i paprocie rosną

Muskając twe kolano.

Słoneczny blask,

Przesiany przez brzóz włosy,

Jak płatki złotej róży

Pada na biel

Twych rąk, a perły rosy

U twoich lśnią podnóży.

W gałęziach ptak,

Co z drzew szelesty strąca

Ruszywszy je skrzydłami,

Rzuca swój śpiew

Pod błękit w złoto słońca,

By spadał ros kroplami.

Zielony głaz,

W mchów drzemiąc aksamicie,

Skusi cię spocząć w cieniu,

A zdrój, co gdzieś

W gęstwinie szemrze skrycie,

Przypomni-ć o pragnieniu.

I kiedy w krąg

Za źródłem patrząc bliskiem

Sperlone ujrzysz zdroje,

Obudzisz się

Objęta mym uściskiem

I znajdziesz usta moje.

[05.06.2021. Toruń]