CHMURKA I WICHEREK

...życie tutaj jest także fikcją, choć nie zawsze...

08 lipca 2023

KARTKA Z KALENDARZA - 08.07.2023

 

Kartka z kalendarza na dzień 8 lipca 2023 roku

Sobota

Imieniny dzisiaj obchodzą: Adrian, Elżbieta, Prokop oraz Adolf, Adolfa, Adriana, Adrianna, Akwila, Chwalimir, Edgar, Eugeniusz, Falibor, Hadrian, Hadriana, Jan, Kilian, Kiliana, Odeta, Piotr, Teobald, Teobalda


Przysłowia na dziś:

Jak deszcz na świętego Prokopa, to zgnije niejedna kopa”

Na świętego Prokopa wyschnie młynarzowi przykopa”

Złe na Prokopa, jak zmoknie kopa”


Cytat dnia:

Zatem, jeśli okłamujemy rząd, to przestępstwo, ale jeśli rząd okłamuje nas,

to polityka.” Bill Murray (amerykański aktor)


Tego dnia w 1796 w Janowie Podlaskim zmarł Adam Naruszewicz - historyk i poeta, biskup smoleński i od 1790 łucki, jezuita, senator. [ur. 20 października 1733 roku na Podolu]


Poniżej wiersz autorstwa Naruszewicza

O małżeństwie

Bogdajby nigdy rozkoszy prawdziwéj

W życiu nie użył, kto na piękność chciwy;

Stąd się rozumie być uszczęśliwiony,

Że gładkiéj dostał i posażnéj żony.


Taki podobien do owego ptastwa,

Które do klatki zwabi lada pastwa;

Że w srogiéj potym niewoli zamknięte,

Tysiącem smutków marną płaci netę.


Nie chcę ja takiéj słodyczy kosztować,

Którą potokiem łez muszę wetować:

Na drogie perły, złoto jestem głuchy,

Jeśli stąd ważne dźwigać mam łańcuchy.


Znikoma postać glans swój traci z laty,

Trafunki nagłe zniszczą skarb bogaty.

Cnota mój posag; z tą kiedy się złączę,

Wiem, że dni moich szczęśliwie dokończę.


Kto piękną bez cnót wziął oblubienicę,

Dla cudzych wróblów ten posiał pszenicę:

Wszczepił latorośl winną, alić ona

Komu innemu smaczne rodzi grona.


Uszły te czasy na złamaną szyję,

Co nam rodziły czyste Lukrecyje;

Za Penelopy, wzór wstydu jedyny,

Sprośne się teraz rodzą Messaliny.


Czy się myśl moja w swych zapędach myla,

Czy się, starzejąc, świat coraz wysila,

Że ledwie widać, by które z płci białéj

Z starożytnemi damami zrównały.


Nie narażały owe-to mężatki

Małżonków swoich na srogie wydatki:

By dla wędrownéj z obcych krajów mody

Drugi ojczyste zaprzedał zagrody.


Twarz nie szukała ozdoby z bielidła,

Nie siały blaskiem na głowie trzęsidła,

Włos budowany w piętra, co blondyny,

Co są brabanckie, nie znał, pajęczyny.


Nie była nigdy ludziom na widoku

Nagość, trucizna poczciwego wzroku;

Nie zamiatały długiemi ogony

Ziemię z krwi kmiecéj kupione robrony.


Nie było słychać o żadnéj niewieście,

Aby samopas latała po mieście,

Tłukąc kołami niepotrzebnie bruki

I mrożąc biedne w późną noc hajduki.


Dopiéroż, aby, o świecie przewrotny!

W odzieniu męskim siadszy na koń lotny,

Harcować miała u boku z tasakiem

Pomiędzy gachów rozpustnym orszakiem!


Mąż jéj był świadkiem niewinnego życia,

Czy się bawiła w kącie koło szycia,

Czy dom sprawiała pilna gospodyni,

Czy się modlitwą bawiła w świątyni.


Ale Bóg za to prostactwo mniemane

Spuszczał na dom jéj skarby nieprzebrane:

Wszystko się w ręku mnożyło czeladki,

Liczne i pewne rodziły się dziatki.


Wiara z miłością strzegła pilnie łoża,

Żyzność stokrotne oddawała zboża;

Pełność mnożyła obory, śpiżarnie:

Nic się na zbytki nie rozeszło marnie.


Ktokolwiek na jéj postępki poglądał,

W związku żyć takim i umierać żądał.

Bo cóż być może w tym życiu mizernym

Słodszego, jak żyć z przyjacielem wiernym?


W żalach pociecha, ochłoda w przypadku,

Ratunek w pracy, folga w niedostatku,

Nadzieja w chwili złéj niezwyciężona,

Zdrowie w słabości — jest poczciwa żona.


Gdzież owa skromność, gdzie ów wstyd surowy,

Który zalecał dawne białegłowy?

Gdzie ślubów pęta wiecznym kute młotem,

Żadnym Kupida niepożyte grotem?


Srogie zawiści, zajadłe niezgody,

Ostygłe serca, skwapliwe rozwody,

Niewierne łoża, potomstwo podrzutki,

Te-to są teraz naszych związków skutki.


Niejeden stęka płonnym uwiedziony

Pozorem lica, lub blaskiem mamony:

Jużby rad nazad szybkie cofnął kroki,

Gdyby nie boskie broniły wyroki.


[08.07.2023, Toruń

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz