KARTKA Z KALENDARZA - 13.07.2023

 

Kartka z kalendarza na dzień 13 lipca 2023 roku

Czwartek

Imieniny dzisiaj obchodzą: Małgorzata, Sara oraz Andrzej, Benedykt, Ernest, Eugeniusz, Ezdrasz, Henryk, Joel, Justyna, Mildreda, Radomiła, Serapion, Sylas, Świerad, Trofima

Przysłowie na dziś:

„W lipcu się kłosek korzy, że niesie dar boży,

a najpierwsza Małgorzata, sierp w zboże założy”

Słońce

Świt: 03:42

Wsch. Sł.: 04:29

Zenit: 12:41

Zach. Sł.: 20:54

Zmierzch: 21:41

Cytat dnia:

„Miłość fałszu­je ob­raz świata. Uka­zuje go dob­rym mi­mo wszystko.”

- Maria Dąbrowska

Tego dnia zmarł w roku 1948 w Łowiczu poeta Leon Paweł Rygier [ur. 17 listopada 1875 roku w Warszawie]

Poniżej wiersz poety………...

NOC NAD MORSKIEM OKIEM

Cisza i spokój śmierci... Senna, głucha fala

Przypadła do stóp głazom, co się piętrzą w górę,

I pogrąża się zwolna w swoje sny ponure,

W zadumę, co wraz z mgłami płynie ku niej zdala...

Cisza i spokój śmierci... Mnich w białym kapturze

Szepce swoje odwieczne, wieczorne pacierze;

Nawet gwiazdy wschodzące w martwej atmosferze

Smutne są, jak na kirach rozsypane róże...

Niby gnomy wypełzłe ze skalnej szczeliny,

Kosodrzewin garbatych majaczeją kuszcze...

Szumią świerki i fala z głuchym jękiem pluszcze

I w otchłań czasu zgasłe spadają godziny...

∗

Nad martwych głębią zastygłych fal,

Stoję wsłuchany w ciszę,

I jakiś wielki, bezbrzeżny żal

Do marzeń mię kołysze...

Wiew chłodny niesie żywiczną woń,

Czuwają gwiazdy złote...

I wśród milczenia skarży się toń

Na gorzką swą tęsknotę...

Nad martwą głębią zastygłych fal

Myśl jakaś drży głęboka...

To wieczność wzrokiem, zimnym jak stal,

Z Morskiego patrzy Oka...

Świt... świt!... Zbudzonych orłów skwir

Zamącił głębi pieśń harfianą...

Pierzcha posępnych cieniów kir

I na mistycznych struny lir

Poranek kładzie dłoń różaną...

Świt... świt!... Z jeziora pierzcha mgła...

Na wirchach śnieżne lśnią kryształy...

Na fali róż i złoto drga...

Świt... świt!... Radosny tryumf dnia,

Co idzie jasny i wspaniały...

∗

Odchodzę... Wielka przeminęła chwila...

Samotne limby szumią mi po drodze...

Z mgieł się porannych czarny krzyż wychyla...

A ja ku równiom nizinnym odchodzę...

Lecz w duszy mojej na wieki zostanie

Ta noc, przeżyta w mrokach, smutku, trwodze...

Zajrzałem w groźne tajemnic otchłanie

I znów ku równiom nizinnym odchodzę…

[13.07.2023, Toruń]