Francuski malarz i grafik Pierre Bonnard (1867 – 1947) był postimpresjonistą i członkiem-założycielem awangardowej grupy Les Nabis.* Bonnard miał spokojne dzieciństwo i w 1896 roku rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Paryskim. Rok później zapisał się do Academie Julian, liberalnej paryskiej szkoły artystycznej, gdzie poznał Paula Serusiera, Maurisa Denisa, Henriego Ibelsa i Paula Ransoma. Pięciu przyjaciół o podobnych skłonnościach artystycznych połączyło siły, tworząc Les Nabis, grupę awangardowych malarzy postimpresjonistycznych.
Pierwsza wystawa jego prac odbyła się w 1891 roku w Salonie Niezależnych, a pierwsza wystawa prac Nabisów w tym samym roku. Oprócz obrazów Bonnard był płodnym artystą, produkującym projekty mebli i tekstyliów, lalki do przedstawień kukiełkowych, malowane ekrany, dekoracje sceniczne i ilustrowane książki. Po 1900 roku zaczął spędzać więcej czasu na wsi między Normandią a Paryżem, tworząc wiele krajobrazów. Począwszy od 1906 roku Bonnard rozpoczął swoje coroczne indywidualne wystawy w firmie artystycznej, która miała wyłączne prawa do jego dzieł, tradycyjnie impresjonistycznych, aczkolwiek z ulepszoną paletą kolorów.
Przed wybuchem I wojny światowej Bonnard dużo podróżował po Europie i Afryce Północnej, chociaż jego obrazy nie odzwierciedlały jego tamtejszych przeżyć. To samo tyczy się perypetii i udręk I wojny światowej, o których w jego obrazach nie ma wzmianek. Bonnard nadal tworzył duże wystawy swoich prac, podróżując do Stanów Zjednoczonych, gdzie w 1937 r. zlecił namalowanie pawilonu francuskiego na wystawie Universeilles w Paryżu. Jego ostatni obraz, Kwitnące drzewo migdałowe, został namalowany na tydzień przed śmiercią w 1947 r. W 1948 roku Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku zorganizowało pośmiertną wystawę jego prac, choć prace nad nią planowano jeszcze przed śmiercią artysty rok wcześniej, z okazji jego 80. urodzin.
* Nabis (Les nabis) - byli grupą młodych francuskich artystów działających w Paryżu od 1888 do 1900, którzy odegrali dużą rolę w przejściu od impresjonizmu i sztuki akademickiej do sztuki abstrakcyjnej , symboliki i sztuki inne wczesne ruchy modernizmu . W skład zespołu wchodzili Pierre Bonnard, Maurice Denis, Paul Ranson, Édouard Vuillard, Ker-Xavier Roussel, Félix Vallotton, Paul Sérusier i Auguste Cazalis. Pod koniec lat osiemdziesiątych XIX wieku większość stanowili studenci Académie Julian w Paryżu. Artystów łączył wspólny podziw dla Paula Gauguina i Paula Cézanne’a oraz determinacja w odnowie sztuki malarskiej, choć bardzo różnili się indywidualnymi stylami. Wierzyli, że dzieło sztuki nie jest przedstawieniem natury, ale syntezą metafor i symboli stworzonych przez artystę. W 1900 roku odbyła się ostatnia wystawa artystów i ich drogi się rozeszły
1. Młoda dziewczyna w niebieskim gorsecie (1916)
2. Młoda kobieta we wnętrzu, ok. 1906
3. Kwitnące drzewo migdałowe
4. Rodzina Bonnardów w ogrodzie, ekran (1896)
5. Paryżanki - litografia (1893)
6. Jadalnia w ogrodzie
7. Kobieta i mężczyzna (1900)
.jpg)
8. Kobieta w niebieskim kapeluszu (1908)
[30.05.2024, Toruń]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz