ŻYCZENIA

ZDROWYCH, POGODNYCH I RADOSNYCH ŚWIĄT

CHMURKA I WICHEREK

...życie tutaj jest także fikcją, choć nie zawsze...

23 lipca 2022

FILMY (16) NAJWAŻNIEJSZY DZIEŃ ŻYCIA - ZŁOTO

 

W PRL-u w drugiej połowie lat sześćdziesiątych, w latach siedemdziesiątych i później dużą popularnością cieszyły się seriale. Obok superhitów takich jak „Czterej pancerni i pies”, „Sawka większa niż życie” były to „Wojna domowa”, „Czterdziestolatek”, „Polskie drogi”, „Nice i dnie”, „Lalka”, „Droga”, „Dyrektorzy” i wiele wiele innych. Nie istniały wówczas warsztaty z taśmami produkcyjnymi, z których schodziłyby, tak jak to ma miejsce obecnie bezwartościowe produkty najczęściej o niczym.



Jednym z takich świetnych seriali był „Najważniejszy dzień życia”, którego fabuła opierała się na udzieleniu w każdym z odcinków odpowiedzi na zadane przez dziennikarza pytanie o najważniejszy dzień w życiu napotkanego bohatera. Pomysł może i nie najoryginalniejszy, ale zrealizowany świetnie. W jednym spośród dziewięciu odcinków zatytułowanym „Złoto” bohaterem jest nie pierwszej młodości żołnierz, Włodzimierz Kalita, który zostaje w 1945 roku burmistrzem zniszczonego przez Niemców miasteczka. Czasy są ciężkie, a burmistrz Kalita nie ma środków na polepszenie warunków życia w miasteczku. Do zadań burmistrza w tych powojennych latach należało również przeciwdziałanie kradzieżom. Burmistrz Kalita pragnie, aby w mieście był prąd, aby uruchomić piekarnię. Okazuje się, że niezbędne urządzenia do poprawy infrastruktury miasteczka znajdują się pod gruzami fabryczki, tymczasem nie ma środków na odgruzowanie, a i mieszkańcy nie mają chęci do pracy. Kalita znajduje jednak sposób na to, aby zmotywować ludzi do pracy. Rozpuszcza pogłoskę, że hitlerowcy ukryli w mieście złoto, które obecnie znajduje się pod gruzami. Mieszkańcy masowo rzucają się do odgruzowywania fabryki i w ten sposób docierają nie do złota, a do urządzeń, które są miastu najpotrzebniejsze.

Wybrałem ten akurat odcinek także z tego względu, że ten powojenny okres w jakiej znalazł się nasz kraj był szczególnie trudny, ale też dawał nadzieję, że po wojnie i okupacji życie stanie się wreszcie łatwiejsze.




ZŁOTO

Rok produkcji: 1974

Premiera: 1974. 11. 10

Lokacje: Giżycko, Ryn


W 1945 roku Włodzimierz Kalita zostaje burmistrzem miasteczka niemal całkowicie zniszczonego przez Niemców. Najważniejsze obiekty zrównano z ziemią. Tymczasem setki ludzi oczekują od nowych władz mieszkań, pracy i jedzenia. Kalita zdaje sobie sprawę, że jeśli ich żądaniom nie stanie się zadość, rozpocznie się gigantyczny szaber. Na szczęście burmistrz znajduje świetne wyjście z trudnej sytuacji. Rozpuszcza pogłoskę, że hitlerowcy ukryli w mieście złoto, które obecnie znajduje się pod gruzami. Ludzie masowo rzucają się do odgruzowywania, zwłaszcza tych budynków, które są miastu najpotrzebniejsze.


Reżyseria - Sylwester Szyszko [reżyserami poszczególnych odcinków byli też Andrzej Konic i Ryszard Ber]

Scenariusz - Andrzej Zbych [właściwie Andrzej Szypulski i Zbigniew Safjan, twórcy „Stawki większej niż życie”.]

Zdjęcia - Maciej Kijowski

Muzyka - Waldemar Kazanecki

Obsada aktorska

Janusz Kłosiński - Włodzimierz Kalita

Halina Kowalska - Marysia Trześniakowa

Wacław Kowalski - restaurator Stanisław Włodarek

Franciszek Trzeciak - milicjant Zdzisiek Balon

Witold Pyrkosz - milicjant Antek Krzemek

Janusz Bukowski - dziennikarz

Zygmunt Zintel - Aleksander Bocianowski, sekretarz magistratu

Marian Glinka - mieszkaniec miasteczka

Andrzej Grąziewicz - Tadek Trześniak, brat Marysi

Henryk Hunko - szabrownik

Zbigniew Lesień - Antoni Grzebiak

Stanisław Zatłoka - radiotechnik, mieszkaniec miasteczka

Irena Szymkiewicz - Jadwiga Jabłonowska

Władysław Badowski - kowal Adam Burluk

Bohdan Ejmont - major pełnomocnik

Wiesław Kowalczyk - mieszkaniec miasteczka

Waldemar Kwasieborski - mieszkaniec miasteczka

Zygmunt Maciejewski - Niemiec, były wiceburmistrz

Kazimierz Ostrowicz - tłumacz


[23.07.2022, Toruń]



1 komentarz: