Mezopotamskie style sztuki rozprzestrzeniły się na północ na płaskowyż anatolijski i Kaukaz w okresie neoasyryjskim. Urartu, odpowiadające biblijnemu Królestwu Araratu lub Królestwu Wan, było prehistorycznym królestwem z epoki żelaza skupionym wokół jeziora Wan na Wyżynie Armeńskiej.
Uważa się, że nazwa prowincji Ayrarat w Królestwie Armenii jest kontynuacją toponimu Urartu (lub biblijnego Araratu). Współczesna nazwa Góry Ararat pochodzi od biblijnego Góry Ararat (lub Góry Urartu), a prowincja Ararat we współczesnej Armenii nosi z kolei nazwę od tej góry.
Imperium Achemenidów (ok. 550-330 p.n.e.), czyli Pierwsze Imperium Perskie, było imperium w zachodniej i środkowej Azji, założonym w VI wieku p.n.e. przez Cyrusa Wielkiego. Dynastia czerpie swoją nazwę od króla Achemenesa, który rządził Persją w latach 705 p.n.e. i 675 p.n.e. Imperium rozrosło się, by w końcu objąć władzę nad znacznymi częściami starożytnego świata, które około 500 roku p.n.e. rozciągały się od doliny Indusu na wschodzie do Tracji i Macedonii na północno-wschodniej granicy Grecji, co czyniło je największym imperium, jakie widział świat. Imperium Achemenidów miało w końcu opanować także Egipt. Rządziła nim seria monarchów, którzy zjednoczyli rozproszone plemiona i narodowości, budując skomplikowaną sieć dróg.
W 600 roku p.n.e. Persowie (Parsowie) osiedlili się na południowo-zachodnim płaskowyżu irańskim, ograniczonym od zachodu rzeką Tygrys, a od południa Zatoką Perską; ten region stał się ich sercem. To właśnie z tego regionu Cyrus Wielki miał pokonać imperia medyjskie, lidyjskie i babilońskie, tworząc imperium Achemenidów.
24. Okres Achemenidów (VI-IV wiek p.n.e.) Perscy wojownicy - Malowane płytki ceramiczne - Muzeum Pergamońskie/Vorderasiatisches Museum, Berlin
25. Okres Achemenidów (VI-IV wiek p.n.e.) Brama Wszystkich Narodów - Persepolis, Iran
Brama Wszystkich Narodów lub Brama Pałacu Kserksesa znajduje się 70 km na północny wschód od współczesnego miasta Shiraz w prowincji Fars we współczesnym Iranie. Kserkses, który zbudował tę strukturę, nazwał ją "Bramą Wszystkich Krajów". Struktura składała się z jednego dużego pomieszczenia, którego dach podtrzymywały cztery kamienne kolumny z bazami w kształcie dzwonów. Równolegle do wewnętrznych ścian tego pomieszczenia biegła kamienna ława, przerwana przy otworach drzwiowych. Zewnętrzne ściany, wykonane z szerokiego bloku błota, ozdobione były częstymi niszami. Każda z trzech ścian, od wschodu, zachodu i południa, miała bardzo duże kamienne drzwi. Para masywnych byków zabezpieczała zachodnie wejście; dwa Lamassu w asyryjskim stylu, choć o kolosalnych rozmiarach, stały przy wschodnich drzwiach. Nad każdym z czterech kolosów wyryta jest trójjęzyczna inskrypcja poświadczająca, że Kserkses zbudował i wypełnił bramę. Brama na południu, otwierająca się w kierunku Apadany, jest najszersza z trzech. Obrotowe urządzenia znalezione na wewnętrznych narożnikach wszystkich drzwi wskazują, że musiały one mieć dwuskrzydłowe drzwi, które prawdopodobnie były wykonane z drewna i pokryte arkuszami zdobionego metalu.
26. Okres Achemenidów (VI-IV wiek p.n.e.) Model Rydwanu (ok. 499-300 p.n.e.) Złota rzeźba, 7,5 x 19,5 cm. Muzeum Brytyjskie, Londyn
Model rydwanu ciągniętego przez cztery konie lub kucyki, z dwiema postaciami w stroju medyjskim. Egipski bóg Bes jest przedstawiony na przodzie tego rydwanu. Bes był bóstwem opiekuńczym młodych ludzi
27. Okres Achemenidów (VI-IV w. p.n.e.) Skrzydlaty Ibex [koziorożec] (IV w. p.n.e.) - Częściowo złocony uchwyt srebrnej wazy - Musée du Louvre, Paryż
28. Czwarta Dynastia (Egipt, 2613-2494 p.n.e.) Postać krocząca (ok. 2575 p.n.e.) - Malowana statuetka z kwarcytu, wysokość 89,5 cm. Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork
29. IV dynastia (egipska, 2613-2494 p.n.e.) Memi i Sabu (ok. 2575-2465 p.n.e.) Posąg z wapienia z resztkami farby - The Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork
Ten posąg przywołuje intymność Memi i jego towarzysza, Sabu. Do niedawna uważano, że rozkwit posągów nie królewskich nastąpił dopiero w V i VI dynastii. Ostatnie badania wskazują jednak, że wiele z tych nie królewskich posągów, w tym Memi i Sabu, lepiej datować na IV dynastię, współczesną wielkim programom posągów królewskich. Wczesna data dla Memi i Sabu opiera się zarówno na jej fryzurze, jak i na odwzajemnionym uścisku.
30. Czwarta dynastia (Egipt, 2613-2494 p.n.e.) Król Khafre siedzący (2558-2532 BCE) - Muzeum Egipskie, Kair
Khafre (aka Chephren) był starożytnym egipskim królem (faraonem) z IV dynastii w okresie Starego Państwa. Był synem Khufu i następcą tronu Djedefre. Według starożytnego historyka Manetho po Khafrze nastał król Bikheris, ale według dowodów archeologicznych raczej po nim nastał król Menkaure.
Khafre był budowniczym drugiej co do wielkości piramidy w Gizie. Niektórzy egiptolodzy przypisują mu również budowę Wielkiego Sfinksa, ale jest to mocno kwestionowane. Niewiele wiadomo o Khafre, poza historycznymi doniesieniami Herodota, który opisuje go jako okrutnego i heretyckiego władcę, który trzymał egipskie świątynie zamknięte po tym, jak Khufu je zapieczętował.
[27.07.2022, Toruń]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz